28.9.13

Ravotten in Spaarnwoude

Volgens mij was het gisteren, dat ik in de IJC bij de ingezonden brieven las, dat iemand verontwaardigd was over het beleid van recreatiegebied Spaarnwoude, om het onderhoud op speeltoestellen en bankjes te stoppen en slechte toestellen en bankjes te verwijderen. Een bezuinigingsmaatregel. De mevrouw vond het een rare zaak, vooral omdat er een Landal Greenpark komt en je dus meer toeristen naar het gebied wilt trekken. Het een sloot niet aan op het ander, vond ze.
   Vandaag meldt dezelfde krant, dat er geen grote speeltuin komt bij de Grote Buitendijk in Velserbroek. De natuurspeelplaats blijft wel en wordt zelfs onder handen genomen. Ook nu weer kritiek van omwoners, die daar graag speeltoestellen willen hebben. Mensen willen veel, zelfs in crisistijd. Zelfs al er zwaar moet worden bezuinigd op de zorg, dan vinden zij toch, dat de gemeente geld moet uitgeven voor speelgoed. Ik vraag me af hoe dat in die huishoudens gaat. Een sinterklaasavondje met heel veel cadeaus, maar zonder erwtensoep met roggebrood? Een kerst met brood, maar wel een flesje parfum?
   Waar is de realiteitszin gebleven, vraag ik me af. Er was ineens grote vraag naar natuurspeelplaatsen, omdat kinderen daar hun fantasie de vrije loop konden laten gaan. Ze konden daar, zoals wij vijftigers dat vroeger gewend waren, in de natuur spelen, hutten bouwen en lekker schaafwonden oplopen, maar ineens is er weer een roep om speeltoestellen, van die dingen die een kind voorschrijven hoe er gespeeld moet worden: trapje op en vervolgens naar beneden glijden. Geen fantasie voor nodig. Een touw? Dan ga je erin hangen. Maar hoe komt je een boom in? Hoe kom je er weer uit, dat is meestal een grotere vraag. Hoe bengel je ergens aan als er geen touw voorhanden is? Daarvoor is de fantasie van het kind nodig. Ook het spel in een bos vergt fantasie: wie is de slechterik en wie de goede en wie achtervolgt wie? Geen verstoppertje achter het gordijn, dat bol staat, maar achter een paar bosjes, waar echt niemand je ziet.
   Spelen in de natuur is het beste dat een kind kan overkomen. Het biedt een eindeloze vrijheid om spellen te bedenken en de natuur te leren kennen. Op rot hout kan je beter niet gaan staan en die dunne tak houdt je niet. Na een keer in de fout te zijn gegaan zal het een kind geen tweede keer overkomen. De les van de zwaartekracht. Zo werden wij vijftigers groot. Met builen, kleerscheuren, schaafwonden en kattenpoep aan onze handen.  Eens in het jaar ging je met oma naar de Lenaeushof (staan die letters in de goede volgorde?) en kwam je misselijk thuis van al het gedraai van die toestellen, of van het snoep met ijsje, dat veel meer was dan we normaal gewend waren. Ik hoor een kennis nog tegen mijn moeder zeggen "Het is vakantie, moeder!" naar aanleiding van onze vraag, of we een ijsje mochten halen. Nu liggen de ijsjes in het vriesvak en is het dagelijkse kost. Geen wonder, dat veel kinderen veel te dik zijn. In een speeltuin hoef je als kind ook niet te hollen. Je hangt in een touw, je glijdt naar beneden of je zit misselijk te worden op de draaimolen.
   Het is een goede keuze van het Recreatieschap Spaarnwoude om te bezuinigen op die toestellen. Laat die kinderen lekker hollen en klimmen. Het alternatief is het gebied volbouwen met Greenparks om de kosten te dekken. En wat betreft die banken, het is heel erg goed voor de spieren om lekker op het gras te zitten, plaid en picknick mand mee, houdt een mens soepel. En ook de gemeente maakt een goede keus: geen speeltoestellen maar een lekkere natuurplek om te ravotten ("stoeien, dollen, robbertje vechten, raggen, robbedoezen").
   Eisen, eisen, eisen. Om doodmoe van te worden.

27.9.13

Ajax crisis dreigt!

'Ajax tegen crisisheffing' (IJC pagina 11, economie). Ajax stapt naar de rechter, want in 2012 kostte die heffing het bedrijf 3 miljoen euro. Het zou alleen voor dat jaar gelden, maar nu wordt de maatregel ook voor 2013 doorgevoerd. Het zou een bedrag zijn waardoor de club in de min zou kunnen komen. "Voeltbalclubs worden onevenredig hard getroffen, omdat ons kapitaal op het veld staat," zegt Jeroen Slob, financieel directeur.
   Het krantenbericht zette me aan om even te kijken, wat een voetballer nou eigenlijk verdient. Ik wist dat het veel was, maar mijn ogen stonden direct op steeltjes (ik rond het naar beneden af, een afronding die in veel gevallen al een lekker jaarsalaris voor velen zou zijn):

Sneijder        5.800.000,-- per jaar
van Persie 11.700.000,--
de Jong       3.000.000,--
Robben          9.400.000,--
Kuijt     3.000.000,--
Stekelenburg    3.700.000,--
Huntelaar  4.400.000,--
Heitinga          4.500.000,--
v.d. Vaart   2.000.000,--
Seedorf       3.100.000,-- (gegevens loonwijzer.nl)

Dat zijn een heleboel nullen en vooral geen Balkenendenorm. Zoals op iedere site met dit soort gegevens kunnen mensen reageren. En zoals gewoonlijk doet natuurlijk (vrijwel) niemand dat onder zijn eigen naam. Wat me in het bijzonder opviel was het aantal positieve reacties en goedpraterij. Gezien het enorme aantal schrijffouten geen mensen, die zelf ook maar in de verste verte de Balkenendenorm (194.000) halen. Geen gescheld, gevloek en getier, geen doodsbedreigingen, niets van dat alles wat je normaal aantreft. Ook daarom stonden mijn ogen op steeltjes, want als een man, die echt iets zinnigs presteert in deze maatschappij een paar miljoen verdient, dan zijn de rapen gaar.
  Kennelijk vindt de voetbalminnende Nederlander (in een van de reacties de 'Sjonnies' genoemd), dat een voetballer boven alle normen en waarden in dit land verheven is. Als er gesproken en geschreven wordt over 'graaiers', wordt daar nooit de voetballer bij genoemd.
   Gisteravond werd in onze raad een motie aangenomen om te zorgen, dat geld voor armoede bestrijding nog dit jaar daadwerkelijk daaraan wordt besteed. Wethouder Verkaik kon nog niet zeggen om hoeveel geld het gaat, maar ik hoorde de schatting 58.000 vallen (de pot moet door het Rijk nog verdeeld worden). Nou spreekt de man ontzettend snel, dus hier kan ik enorm de mist in gaan, maar toch, een bedrag met zes nullen was het zeker niet. Waar zijn wij mee bezig, vraag ik me af! Het emotionele relaas van PvdA-raadslid Kees Stapper gisteravond was aandoenlijk. Nee, dit was geen stunt om goed over te komen, dit was gemeend. Ik zag wat vocht in zijn ogen en hoorde een trilling in zijn stem, toen hij de fracties overtuigde van het feit, dat die paar rottige centen voor de Kerst bij de mensen moet zijn, die het keihard nodig hebben.
   Het zal voor de meesten een druppel op de gloeiende plaat zijn, maar het komt uit een goed hart. Waar is dat goede hart bij Ajax? Crisisheffing, wat een kul. Crisis, Wat is dat? Er zijn een heleboel mensen in Nederland, die absoluut niet weten hoe moeilijk het voor vele anderen is om de eindjes aan elkaar te knopen. Mensen die met gemak een Prada aanschaffen en zich absoluut niet realiseren, dat die uitgave een ander een maand van eten kan voorzien.
   Als ik drie miljoen zou verdienen, zou ik een jaar inkomen prima kunnen overslaan. Wel meerdere! Al ik eenmalig drie miljoen zou ontvangen, zou ik nooit meer hoeven te werken. Als ik drie miljoen zou verdienen, zou ik steevast het grootste deel daarvan direct weggeven. Ik zou namelijk niet weten, waaraan ik dat geld zou moeten uitgeven, behalve aan onzin, aan materiële zaken waar ik buiten kan.
   Het besef, dat de samenleving niet staat of valt met professionele sport, maar wel met goede artsen, wetenschap, onderzoek, het is kennelijk niet aan Sjonnie's verstand te brengen. Is het de gedachte, dat zelfs iemand met een gematigd brein stinkend rijk kan worden en geeft dat hoop? Zoals Obama heeft laten zien, dat een kleur geen enkele belemmering meer is om de top te bereiken? Ik heb geen idee. Het verbijsterd me.
   De drie miljoen crisisheffing voor Ajax kan wel bij elkaar geschraapt worden. Vraag de voetballers maar een bijdrage. Technisch zal daar heus wel een trucje voor te verzinnen zijn. En financieel: een Prada of BMW minder, voor de verandering een keertje 'all inclusive' naar Turkije en je bent al een heel eind. Zo'n vakantie heeft veel voordelen: komen ze eindelijk hun supporters eens tegen.
   Dan nog een advies: als prof voetballer zou ik op de VVD stemmen, want dat was de enige partij, die de motie van Kees niet steunde. Wat bezielt zo'n partij? Onder het mom van 'overbodig' of 'financiële gegevens nog niet bekend' heeft de partij weer de asociaalste mogelijkheid gekozen. Zelfs een sociaal signaal geven ze niet af en zelfs op geld dat al voor dat doel bestemd is, durven ze geen tweede stempel te zetten. Brrr!

22.9.13

Brief aan V. Elsenaar

Ik werd vrijdag verrast met een open brief van V. Elsenaar in het weekblad Huis aan Huis. Zo mag ik het zien, een dialoog!
 Ik ben het geheel met VE eens, dat de rol van een columnist niet vergeleken mag worden met die van een journalist. Dat ik kritiek heb op columnisten hier in IJmuiden (en nog meer op journalisten en combi's daarvan) is echter mijn goed recht. Ook ik heb de vrijheid om in mijn blogs mijn mening te verkondigen. Het is waarschijnlijk de herhaling van de herhaling, die de columns in Velsen zo vreselijk irritant maken. Een goede columnist gaat verder, heeft zijn zegje gedaan en pakt een volgend onderwerp aan. Dat de Velsense columnist blijft hameren op hetzelfde onderwerp (de één op de VVD, de ander op het HOV) doet daardoor verdacht veel denken aan het manipuleren van de publieke opinie. Ik ontken niet, dat dat de bedoeling van de columnist kan en mag zijn, maar niet van de journalist. We zouden immers willen dat een krant onpartijdig is voortdurend meerdere kanten van een zaak belicht, het liefst in hetzelfde artikel. Dan kan de lezer zelf een mening vormen. Die gelegenheid geeft de krant niet. Als de lezer de andere kant van het verhaal wil horen, moet hij struinen op internet om dat te vinden. Dat wekt bij mij grote ergernis op.
   Wat bij mij tot meer ergernis leidt is het feit dat in de berichtgeving, of die nu in column of in journalistieke vorm in de krant verschijnt, voortdurend niet klopt. Dan hebben we het niet over meningen, maar over feiten. Iedereen heeft recht op zijn eigen mening. Ook binnen de raad, soms zelfs binnen fracties, verschillen mensen van mening. Maar als het over feiten gaat, dan kan geen raadslid daar omheen. Nu ja, het kan wel, maar dan komt hij zichzelf op den duur wel keihard tegen.
   In een eerdere blog vermoedde ik dat de schadepost voor de gemeente, indien het HOV project zou worden stopgezet, zo'n 15 miljoen euro zou bedragen. Op dat moment had ik nog geen harde cijfers van het college. De feitelijke schade loopt tegen de 17 miljoen. Een uitleg: de kosten die al zijn gemaakt voor o.a. de Kromhoutstraat moeten worden terugbetaald (5,1 mln) en de infrastructuur van Velsen loopt een opknapbeurt mis (11,6 mln). Je zou kunnen stellen, dat het laatste geen 'schade' is, maar het is maar hoe je dat bekijkt. Als mijn oprit dringend moet worden opgeknapt en ik hoef dat niet uit eigen budget te doen, dan houd ik geld over voor andere doeleinden. Zo kan ik me indenken, dat de gemeente wel blij is, als er in plaats van een oud, ongebruikt spoor eerdaags een berijdbaar wegdek ligt, zonder dat daar gemeentegeld voor moest worden uitgetrokken.
   Waar het echter om gaat is die 5,1 miljoen, die moet worden terugbetaald. Dat geld is er niet. Dat zou ten koste gaan van andere programma's op de begroting. Het HOV project werd in 2008 door de raad aangenomen en sinds die tijd is er geld in gestoken, zowel door gemeente als provincie.
   Ik kan me voorstellen dat ik hier op het punt kom waar de tegenstanders zeggen "Nou, stop er dan mee, dan maar dat verlies. Doe wat anders met dat geld!" En dat is nou juist het hete hangijzer, dat kan niet! Ten eerste is het niet ons geld, maar dat van de provincie. Ten tweede is het geld 'gelabeld'. Dat wil zeggen, dat het in de pot 'Openbaar Vervoer' zit (al sinds 2008) en alleen daaraan mag worden uitgegeven. Als Velsen afziet van het HOV, dan gaat het naar een andere gemeente in Noord-Holland, die wel HOV wil aanleggen. Als GroenLinks Velsen nu de keuze zou kunnen maken, om al die miljoenen in de zorg te stoppen, dan zou ik vooraan met een groot spandoek in het protest lopen, maar die keuze is er niet. Het geld verdwijnt naar een OV-doel elders en de gemeente blijft zitten met de rekening van ruim 5 miljoen. In plaats van wijzer, worden we er dus armer door, want het betalen van die rekening gaat ten koste van het budget voor andere programma's, onder andere de zorg.
   Hoe vaak we dat ook uitleggen, de NEE-HOV lobby blijft maar doorroepen, dat dat toch moet gebeuren. En de krant schrijft (columnist of journalist) ook voortdurend, dat het geld aan betere zaken uitgegeven kan worden. Hiermee wordt het antwoord op die stelling hardnekkig genegeerd, weg gegumd, verzwegen. Daarmee gaat u voorbij aan feiten. Daarom ben ik van mening, dat u uw lezers onjuist informeert.
   Wat betreft de inspraakprocedure op het tracé ben ik het ook niet eens met uw visie. Van meet af aan heeft de gemeente de burgers geïnformeerd en heeft bijeenkomsten georganiseerd om duidelijk te krijgen, hoe de bevolking deze plannen wilde invullen. Het is niet de schuld van de gemeente, dat mensen de informatie niet lezen of er laconiek tegenover staan, tot het moment dat hun eigen straat in het geding is. Bewoners van de minister van Houtenlaan kwamen pas inspreken tijdens een raad, toen alle beslissingen omtrent het tracé in hun buurt al waren genomen. De inspreker gaf toe, dat hij inderdaad niet zo goed had opgelet in de jaren daarvoor, maar als mosterd na de maaltijd toch nog gehoord wilde worden. Dan kwam er een groep die wilde, dat het tracé zou worden verschoven, dichter bij de straat aan de andere kant, alsof de bewoners daar beter bestand zouden zijn tegen eventuele overlast. De groep kreeg zijn zin niet, en dus weer boze burgers. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
   Wethouder Baerveldt (ik stond er vlakbij met mijn schilderij) werd op Plein 1945 uitgejouwd en uitgescholden, toen ze het woord nam tijdens de overhandiging van de handtekeningen. Ze moest oprotten, hoorde ik een aantal keren luid schreeuwen. Als Merhottein of ik in een blog kritiek hebben op journalisten of columnisten krijgen we de meest grove woorden naar ons hoofd. De HOV-NEE club wil gerespecteerd worden in haar mening, maar een andere mening respecteert zij zelf absoluut niet en die wordt beantwoord met scheldkanonnades. Niet met een weloverwogen uitleg van hun standpunten, geen inhoudelijke zaken, maar puur met gal. Ook gaat de groep voorbij aan de feiten, die wij niet kunnen veranderen. Waar is dan het wederzijds respect? En moet ik een journalist ontzien, die de zogenaamde 'edelachtbaren' (zie mijn vorige blog) nicknames geeft en op grove wijze belachelijk maakt? Plaatsvervangende schaamte kreeg ik ervan. Ik heb de bewuste fractievoorzitter een steunmail gestuurd, zo ellendig voelde ik me daarover. Dat is niet de manier waarop wij met andere fracties, of het nou coa of oppo is, omgaan. Wij respecteren de mening van een ander en kijken daar de persoon niet op aan. Onder mijn vrienden zitten ook VVDers, CDAers, SPers, CUers. Ik houd geen minuut minder van ze, als ze zeggen GroenLinks te verafschuwen. Alleen racisten duld ik niet.
   De grofheid die ons raadsleden ten deel valt is niet van de laatste maanden, het begon al direct na de verkiezingen. Hoe ik ook uitlegde, dat de deelname van Merhottein aan onze fractie uitermate belangrijk was, ik werd meteen met de grond gelijk gemaakt toen ik in eerste instantie mijn verworven zetel aan hem afstond. Het argument, dat hij ervaren was en ik toendertijd nog niet, speelde geen enkele rol. Ik deed aan kiezersbedrog, maar dezelfde kiezer zou toch een sterkte fractie moeten willen, met juist veel ervaring. Daarbij moet diezelfde kiezer bedenken, dat het ontzettend moeilijk is om mensen te vinden, die raadslid willen worden. Het is voor vrijwel iedere partij altijd weer een gevecht om goede kandidaten te vinden, want naast een mening moet je ook wel over wat vaardigheden beschikken, bijvoorbeeld durven te praten in het openbaar.
   Tot slot, ik zou heel blij zijn als meer burgers, ook meer GroenLinksers, ons tussentijds hun mening lieten weten. Ik zou heel blij zijn, als meer burgers de sessies en de raadsvergaderingen zouden bijwonen, ik zou een grote opkomst willen tijdens ledenvergaderingen en bijeenkomsten. Wij zijn volksvertegenwoordigers en zitten in de raad dankzij hun stem. Maar het merendeel van onze kiezers lijkt het prima te vinden wat we doen, want ik zie of hoor ze nooit. Merhottein en ik vertegenwoordigen GroenLinks en die partij is voorstander van de uitbreiding van het OV netwerk in Nederland. Dat weet iedereen die op GL stemt. Logisch dan dat wij de HOV-NEE lobby niet steunen. Wat ik wil benadrukken is, dat verschil van mening niets te maken heeft met een mens wel of niet aardig vinden. Ik scheld een ander ook niet uit, omdat hij van Gogh een waardeloze schilder vindt. Ik verafschuw de politiek van Geert Wilders, maar hoor telkens weer dat hij in de omgang een hele aardige vent is. Wij zijn allen opgevoed met bepaalde principes, normen en waarden. Dat maakt ons allemaal verschillend en dat dienen we te respecteren, zolang de grenzen van onfatsoen niet worden overschreden. En een pen mag best scherp zijn, maar hij dient wel eerlijk te zijn.

18.9.13

Edelachtbare, maar niet heus!


Ik zat nog te denken, Mitzie zal me wel een trut vinden, dat ik haar krant op Facebook 'Het Vod' noemde. Laat ik voorop stellen: dat ligt niet aan haar. Ik beveel de redactie aan vooral meer Mitzies in te huren. Meer vrouwen is misschien al een idee, want de mannen maken er een potje van.
   Stond er laatst nog bij 'Brieven' dat de discussie over het HOV door de redactie werd gesloten, vandaag weer een brief van een tegenstander. Ja, zo kan ik de publieke opinie ook beïnvloeden. De voorstanders wordt de mond gesnoerd en de tegenstanders wordt plaats geboden. De heer Wingelaar uit Santpoort-Noord heeft daar een op- en aftelsom geplaatst weten te krijgen, die zeer indrukwekkend is. Ik wil hem direct mijn geldzaken laten regelen, dan wordt ik rijk! Hij trekt 11 miljoen euro kosten van Velsen af van 60 miljoen euro baten van de provincie. Doe mij zo'n boekhouder, dan betalen mijn buren mijn rekeningen. Ik heb nog wel wat projecten die ik met het geld van Mark en Joost wil betalen hoor: zonnepanelen, nieuw dak op het atelier, nieuwe ketel op zolder, nieuwe badkamer (deze is nog oranje)...en natuurlijk een zuinig autootje om de verkeersdrukte door Driehuis te stimuleren.
   De discussie is dus gesloten, vandaar dat Beryl Dreijer ook weer op de voorpagina van de IJmond staat met haar vragen over vragen over vragen. De slimste tot nu toe is de vraag over het niet uitvoeren van bepaalde deelprojecten van het HOV. Ik zie dat helemaal voor me: een HOV-lijn met hiaten, hier en daar over een weilandje, om vervolgens weer asfalt op te zoeken. Mijn zus in Turkije heeft zo'n weg naar haar huis: een aantal kilometers gaten, met wat asfalt hier en daar. Ik dank Beryl voor het vakantiegevoel, dat ze ons aan wil bieden. Misschien kan ze ook zorgen voor wat meer zon.
   Tot overmaat van ramp lees ik op 'regionaal 3', dat er een nieuwe politieke partij in de maak is, Forza. Deze partij mikt op Fortuyn aanhangers, op PVVers, op oud VVDers en op jongeren. Weet wel, jongeren zijn niet links, liberaal of rechts, maar gewoon 'jong'. Wat voor politieke richting dat is, dat moet je maar aan Paul Meijer vragen. Forza 'zit lokaal iets rechtser dan de VVD'. Ja logisch, landelijk bestaat Forza niet. Zou Beryl zich bij Forza aansluiten? Dat bevestigt noch ontkent ze. Oei! Zou dat afhankelijk zijn van wat de VVD nog aan kandidaten overhoudt en of dat vrienden zijn of niet? Maar afgezien daarvan...zou Beryl zich werkelijk willen aansluiten bij een partij, die op PVV stemmers mikt? Nog eens: Oei! (Mijn uitroeptekens zijn bijna op!)
   Wat mij wel gelukkig stemt is de mening van Paul Meijer, dat niet iedereen geschikt is voor raadswerk. Ineens moet dat werk niet onderschat worden, neemt het 20 tot 30 uur per week in beslag, moet je leren om stukken te lezen (dat laatste kan je als kritische burger ook best doen, hoor!), leren je te presenteren en leren hoe met mensen om te gaan (wat dat betreft verwijs ik naar de column 'Integere mensen' van Joost Prinsen). Waren raadsleden vroeger 'edelachtbaren', nu wordt je volgens Paul Meijer vergeleken met een tweedehands autohandelaar. Ja, daarin heeft hij helemaal gelijk, vooral door HOV-NEE! Geen enkel respect komen we tegen. Raadsleden met een andere mening worden met de grond gelijk gemaakt, zijn pluche-geil, sporen niet, domoren, oprotten! En zometeen zitten er misschien een paar Forza leden in de raad, die op dezelfde manier worden uitgescholden, omdat ze voor iets hebben gestemd, terwijl een aantal mensen tegen is. Het zal ze leren, zou ik zeggen. Maar dat wil Paul nu al voorkomen, door de functie flink op te waarderen (want hij spreekt de taal van het volk tot pluche in zicht is). Of geldt dat alleen voor hem, als hij raadslid wordt, en niet voor de zittenden? Wat me wel leuk lijkt is, als Paul Meijer een motie indient, waarin raadsleden weer als 'edelachtbare' dienen te worden aangesproken. Pik ik ook een graa(n)tje mee.
   Prachtig vind ik wel de insteek van Forza om 'elkaar te vinden' en 'samen te werken'. "Dat is veel beter dan een gemeenteraad vol met splinterpartijen en afsplitsingen". Hoewel het een volkomen los staat van het ander, zou ik zeggen. Maar nu moet ik lachen. De afsplitsingen VL en LGV hebben respectievelijk 5 en 4 raadsleden. Nauwelijks splinterpartijen te noemen. Alleen Beryl Dreijer zit nog alleen. Marc Hillebrink is fractielid van D66. Als Beryl zich weer bij een partij aansluit, dan hebben we nog 9 fracties. Dat is behoorlijk veel, eigenlijk te veel. Forza wil daar dus weer 10 van maken en doet daarmee juist, wat het zegt niet te willen. Laria Laria Logica.
   Voor het geval u nu denkt, dat er in de raad niet wordt samengewerkt en dat de fracties 'elkaar nooit vinden', dat is klinkklare onzin. Dat is de mening van iemand, die absoluut niet weet hoe de politiek in elkaar zit. Er is zoiets als een coalitie, deze bestaat zelfs uit 5 partijen, die prima met elkaar samenwerken, maar wel hun eigen gedachtegoed verdedigen. Dan is er het presidium, waarin volop wordt overlegd hoe de fracties met allerlei zaken willen omgaan. Dan is er een rekenkamer waarin iedere fractie is vertegenwoordigd, die o.a. politiek neutraal onderzoeken laat uitvoeren ten aanzien van beleid, dan is er overleg tussen oppositiepartijen, tussen coalitie- en oppositiepartijen en tenslotte is er die gezonde democratie: iedere partij profileert zijn eigen kleur en heeft daar recht op.
   Was het niet diep triest, dan was het een giller, die hele protest-hetze en de oprichting van een nieuwe partij. Mannetjes en vrouwtjes, die coûte que coûte hun zin moeten hebben en absoluut niet in staat zijn tot compromissen. Ik zie zo'n partij al voor me: na een paar jaar zitten de fractieleden allen apart in de raad, omdat niemand het ooit helemaal eens is met de ander. Vooral rechts Nederland heeft er een handje van om weg te lopen als het zijn politieke zin niet krijgt: Rita, Geert, Hero, Marcial, Wim...oh ja, Jos! Ook zo'n mannetje met veel teveel ego. Een voordeel: meestal verdwijnen ze vanzelf in het niets.

11.9.13

OpFOKKE


Er zijn goede, minder goede en slechte kranten. Er zijn goede, minder goede en slechte journalisten. En er zijn journalisten, die bewust de boel belazeren.
   In augustus stelt raadslid Dreijer uitgebreide vragen aan het college over het HOV. Onder andere over het 'point of no return' en de kosten, die de gemeente zou moeten ophoesten als het project nu zou worden stopgezet. De gedegen antwoorden van het college worden onlangs rondgestuurd en zijn voor iedere burger zichtbaar. Gezien het feit, dat het hele project 'hot item' in Velsen is, zou je dan toch denken, dat die antwoorden door een journalist worden opgepakt, maar dat gebeurt in Velsen niet. Hier vindt de krant, dat de burger zelf maar moet gaan zoeken naar antwoorden, als deze al weet dat die er zijn en dat er vragen werden gesteld. Maar de berichtgeving gaat door. Een overstaphalte op plein 1945 is aanleiding voor Fokke Zaagsma om vandaag in de IJmuider Courant mee te delen, dat het stoppen van het HOV-project de gemeente geld oplevert! Namelijk wel 167.000 euro per jaar voor de komende 12 jaar. Klopt helemaal, kijk maar wat het college schrijft:

Zoals  in de Samenwerkingsovereenkomst is afgesproken wordt de gemeentelijke bijdrage van € 3.000.000 (met aftrek van de waarde van de door de gemeente in te brengen gronden) in 15 jaarlijkse termijnen van € 167.000 voldaan. Dit betekent dat bij het stopzetten van het HOV project er een jaarlijks voordeel in te boeken is op de investeringbegroting van € 167.000,- voor de komende 12 jaar.

Nou, is me dat even een voordeel, denkt de lezer! Direct stoppen dat project! Wat Zaagsma echter niet vermeldt in zijn bericht is, dat dit slechts een stukje van het antwoord is. Het college geeft ook inzicht in de kosten, die tot op heden gemaakt zijn en moeten worden vergoed. Daarnaast loopt het een bedrag voor infrastructurele projecten mis, dat de gemeente zelf onmogelijk kan ophoesten. Benieuwd? Hier dan de cijfertjes:

Resumé
• Uw gemeenteraad heeft keuzes gemaakt op basis waarvan het HOV-project in gang is gezet.
• Bij stopzetten van de medewerking aan het HOV-project zal de gemeente in ieder geval de kosten moeten dragen die door de provincie tot op heden gemaakt zijn. Dit is een bedrag van ongeveer € 5.132.500,-  Hiervoor is geen dekking in de begroting aanwezig.
• Bij stopzetten vervallen de provinciale bijdragen aan nog te realiseren infrastructurele projecten. Deze bijdrage is geraamd op € 11.570.000,-  
Lijn 75 gaat bij stopzetten van het HOV project geen deel uitmaken van R-net.

 Wilt u het hele verhaal lezen, dan verwijzen wij u naar de site van de gemeente Velsen, bij raad/raadsvragen (staan ze er nog niet op, dan zal dat snel gebeuren).
  Al jaar en dag erger ik me wezenloos aan de berichtgeving in de IJmuider Courant, die ik noodgedwongen moet lezen om op de hoogte te blijven van het lokale nieuws. Van de Volkskrant overstappen op dat vod was een zware zaak. Al eerder schreef ik, dat ik in de verslaggeving vaak niet de bijeenkomsten herkende, waar ik zelf bij zat. Dat kan met het kaliber journalist te maken hebben, maar steeds meer ging ik denken, dat het met kleur te maken heeft. Fokke Zaagsma heeft dit nu bevestigd. Geweldig Fokke, je schept licht in de duisternis! Nu weet ik zeker dat ofwel de gehele krant/redactie, ofwel de journalisten die over Velsen rapporteren, gewoon vel gekleurd zijn en de burger op alle mogelijke slinkse manieren informatie onthouden.
  Doet dat er wat toe? Ja, het is een grof schandaal, dat een journalist op deze wijze handelt, terwijl de juiste informatie voor het oprapen ligt, hem of de redactie waarschijnlijk gewoon is toegestuurd. Stemmingmakerij, misleiding, beïnvloeding van stemgedrag, zwartmakerij, wat kan je het al niet noemen? Het lijkt er verdacht veel op, dat dit college, deze coalitie, volgens de journalisten zijn biezen moet pakken en dus manipuleer je de berichtgeving dusdanig, dat het zo slecht mogelijk uit de verf komt. Daarbij, de durf om zulke informatie in een krant te zetten, om zo doorzichtig te werk te gaan, dat grenst niet meer aan een brutale leugen, dat IS een brutale leugen!
   Is er dan ook nog sprake van vriendjespolitiek? Ik denk het wel. De onvolledige berichtgeving over het HOV is vooral een opsteker voor de tegenstanders, die behoorlijk zijn vertegenwoordigd in twee lokale politieke partijen of bij een groep die overweegt een nieuwe partij op te richten. Kennelijk is de band van deze tegenstanders met de krant en/of de betreffende journalisten bijzonder goed.
   Doet het er wat toe? Ja, want zo krijgt iemand de neiging op een partij te stemmen, die met halve informatie haar kiezers paait. Een partij die vervolgens zijn beloftes niet waar kan maken, want die ruim 5 miljoen euro is nergens vandaan te halen, tenzij u er natuurlijk voor kiest om die uit een ander programma te halen, zorg en welzijn, cultuur, noemt u het maar!

10.9.13

Een gevoelig kettinkje

Vijftien regels over religie aan de muur van elke klas, het franse handvest van het seculiere onderwijs. Een van die regels: het is verboden om religieuze voorwerpen als kruisjes, hoofddoeken of davidsterren zichtbaar te dragen. Een enigszins weldenkend mens weet direct, dat het niet om die gouden kruisjes gaat, maar om de hoofddoeken. Hoe kan een regering zich wentelen in onzin, om een onzinnig verbod op hoofddoeken te realiseren?
   Elders in de wereld, in Turkije, is het inmiddels verboden om van tien uur 's avonds tot zes uur 's morgens in winkels alcoholische drank te verkopen. Erdogan, die door menig westers politicus nog wordt gezien als de man die Turkije naar het westen zal trekken en de EU zal binnensmokkelen, breekt in snelle vaart de seculiere staat af, terwijl Frankrijk diezelfde seculiere staatsvorm extremeert. In beide gevallen is sprake van grote intolerantie. In Frankrijk trekt de moslimhater aan het langste eind, in Turkije de islam. De grote verliezer van deze (en veel erger) maatregelen in beide landen is de burger.
   In Turkije zou 90 procent van de bevolking islamitisch zijn, maar het is dan ook niet mogelijk om 'niets' te zijn, niet te geloven. Turkije kent net als in ieder land ook de atheïst, maar dat kan niet op zijn ID. Daarbij kent het land ook nog de gematigde gelovige, de man/vrouw die wel in God gelooft, maar niet praktiserend is, geen kerk aanhangt, het een worst zal zijn of een ander een andere godsdienst aanhangt. Het gemiddelde beeld dat de Europeaan of Amerikaan van Turkije heeft is verkeerd: het is geen land vol geitenhoeders en pitteneters, er zijn ook grote moderne steden, geleerden (al dan niet opgesloten door Erdogan), kunstenaars (al dan niet opgesloten door Erdogan), journalisten (al dan niet...), andere knap denkende mensen (al dan niet...) en mensen die van een wijntje houden bij het eten (al dan niet...). Laat staan en lekker glas rakı. Een enorme massa Turken vrezen het ergste voor hun land: afbraak van de seculiere staat, zoals die ooit door Atatürk werd ingevoerd.
   In Frankrijk kan een meisje het van haar oma geërfde gouden kruisje niet meer zichtbaar dragen, omdat haar medeleerlinge dan een hoofddoek om mag knopen. Geen mens heeft zich honderden jaren lang gestoord aan een kettinkje met kruisje, maar sinds de hoofddoek in de ban moet, moet het kettinkje in de ban. Hoe zot kan het worden? Maar ook in Frankrijk zijn er weldenkende mensen, die het een worst zal zijn of een islamitisch meisje wel of geen hoofddoek draagt.
   De maatregelen in beide landen ontnemen de burger vrijheid. Westerlingen maken zich geweldig kwaad om islamitische verboden. Dat zijn niet alleen de simpele geesten, die per definitie de islam als verachtelijk beschouwen, maar ook de antropologen, die zielige meisjes willen redden van het kwaad. Om die zielige meisjes te redden van de hoofddoek of burka is het vervolgens toegestaan om andere meisjes beperkingen op te leggen. Let wel: het gaat hier vrijwel altijd om vrouwen, want die dragen sierraden en hoofddoeken. De westerse vrouw laat wat dat betreft net zo met zich sollen als de oosterse.
   En waar gaat het nu eigenlijk om? Om een uiting van de eigen persoonlijkheid. Wanneer wordt het dragen van een rode broek verboden of mag een man met een roze shirt de straat niet meer op? Wat te denken van een korte broek met behaarde mannenbenen en sokken in sandalen of een vrouw in een mantelpak? Wat kan het een mens schelen, wat een ander aan zijn lijf hangt en waar die uiting voor staat?
   De beperkingen zowel in Turkije als in Frankrijk staan doelmatig lijnrecht op elkaar, maar doen exact hetzelfde. Ze extremeren, en dat was juist waar we zo enorm voor moesten waken. Geen Fransman kan nog kritiek leveren op de onvrijheid van de mens elders in de wereld, terwijl Erdogan met gemak kan roepen, dat het in Europa geen haar beter is: bij jullie is een kettinkje al verboden!

6.9.13

Een beetje dom, toch?

5 September, weekblad Huis aan Huis, column 'Geschikt/ongeschikt' van V. Elsenaar:
"..Reina de Haan manifesteert zich tegenwoordig met een stil protest tegen het regeringsbeleid op Plein 1945. Eigenlijk protesteert ze tegen zichzelf, want een belangrijk deel van de rijkstaken zoals de jeugdzorg en de thuiszorg wordt overgeheveld naar gemeenten. Dat zijn toevallig de taken van GroenLinks wethouder Wim Westerman, die zij als coalitiegenoot steunt. Impliciet steunt zij daarmee als gemeenteraadslid de afbraak van de sociale voorzieningen."
   De 6de september was al begonnen toen ik dat las, maar wat slaap zou misschien later op de dag wat licht werpen op de tekst. Rond een uur of elf las ik het weer, maar kon er nog steeds geen pap, soep of wat dan ook van maken. Zelfs nu ik het overschrijf blijft enig begrip volledig uit. Dat maakt het bijzonder moeilijk om op te reageren. Het enige wat ik begrijp is, dat dit een poging van Elsenaar is om GroenLinks onderuit te halen. Dat is niet nieuw. Dat doet hij al jaren. In dezelfde column van de 5de worden ook Merhottein en Westerman met allerlei waanzin om de oren geslagen. Zo zou Westerman ooit tegen het HOV hebben gestemd, maar de man zelf weet bij god niet wanneer. Merhottein zou als voorzitter van GroenLinks Haarlem tegen de Zuidtangent zijn gekant (een bestuursvoorzitter zit niet in de politiek, Elsenaar). Elsenaar wist dat niet, maar heeft dat van 'mensen die zich dat herinneren' (Facebook). Fijne bron, klakkeloos geloven! Ik moet ineens denken aan de gang van zaken rond Lucia de B. Het volkstribunaal heeft gesproken!
   "Stemmingmakerij is iets waarvan mijn haren recht overeind gaan staan. Het is een actie veelal uit onmacht, domheid en doordrammerij," schrijft Merhottein ergens in een blog. Elsenaar vindt dat hij daarmee tegenstanders wegzet als domme doordrammers. Dat Merhottein alleen doelt op de stemmingmakers, dat ontgaat Elsenaar. Wij begrijpen heel goed, dat voor ieder argument wat te zeggen is en ook vinden wij onze tegenstanders niet dom, zolang zij de realiteit maar in het oog houden. Dat is hetgeen wat deze stemmingmakers niet doen. Een HOV-project dat in 2008 door de raad is aangenomen, kan je niet in 2013, na vijf jaar investeringen, terugdraaien. Zo simpel is het. Dat gaat de gemeente miljoenen kosten. En daarbij: 1800 handtekeningen tegen (van de 67.000 inwoners) is daarvoor ook geen goed argument. Dat een aantal politieke partijen of raadsleden willen, dat het hele HOV-project nog eens wordt herbezien of zelfs wordt stopgezet, is naar onze mening dan ook verkiezingsretoriek. Het is gewoon niet mogelijk, niet betaalbaar, niet reëel. Je kunt op deze mensen stemmen, maar je komt bedrogen uit, zo simpel is het. Maar als u toch de proef op de som wilt nemen, dan moet u ook niet klagen, als de partijen niet doen wat ze toezegden. Zelfs al komt er een college van tegenstanders, dan denk ik niet dat de raad bereid is om een bedrag van bijvoorbeeld 15 miljoen neer te tellen voor schadeclaims, voor niets dus. Hoezo schadeclaims? Nou, bijvoorbeeld die Kromhoutstraat, die is al aangepast en dat zal de gemeente dan zelf moeten vergoeden. Dat de infrastructuur van de gemeente op veel plaatsen meteen wordt aangepakt, zaken waar de gemeente zelf nu absoluut het geld niet voor heeft, wordt door de tegenstanders verzwegen.
   Elsenaar gaat op meer punten volledig de mist in. Het plan 'Hofgeestlijn', dat GroenLinks indiende, gaat niet over een bus, maar over lightrail, volgt een volkomen ander traject dan het HOV en sluit daar zelfs prima op aan. Het ons zo begeerde OV-netwerk! Het traject dat Elsenaar voorstelt, namelijk langs het kanaal, is niet mogelijk. Waarom niet? Gewoon niet rendabel, omdat er geen woonkernen worden aangedaan. Vandaar dat de Hofgeestlijn een andere route volgt (o.a. langs Velserbroek).
   Zo zie je maar weer: je kan van alles opschrijven en de leek zal het voor zoete koek aannemen, maar als puntje bij paaltje komt, kom je als kiezer bedrogen uit. Dat bedoelt Merhottein met stemmingmakerij: de boel beduvelen. Dat is dom, want uiteindelijk wordt je op het niet nakomen van je beloftes afgerekend. GroenLinks kijkt wel tig keer uit, om zich zo in de verkiezingen te storten.
   Inmiddels ben ik een uurtje verder, maar nog steeds begrijp ik Elsenaar niet, waar hij over mijn actie 'Stilstaan' schrijft. Ik ben tegen de lukrake bezuinigingen van dit kabinet. Ik vind dat dit kabinet de economie om zeep helpt. Ik vind ook, dat als je rijkstaken overhevelt naar de gemeenten, je dezelfde pot geld mee moet geven. Dat doet dit kabinet niet, met gevolg dat Wim Westerman de grootste problemen heeft om de boel op orde te houden en/of te brengen. Waar moet hij het geld voor de thuiszorg bijvoorbeeld vandaan halen? De afbraak van de sociale voorzieningen wordt dus door het kabinet veroorzaakt, niet door onze wethouder, die met minder middelen maar moet zien hoe het hem lukt.
   Zo zie je maar weer: je kan van alles opschrijven en de leek zal het voor zoete koek aannemen, maar als puntje bij paaltje komt, kom je als kiezer bedrogen uit. Iedere volgende wethouder, of hij nu een SPer of een VVDer is, zal voor dezelfde problematiek komen te staan. Het voordeel van landelijke partijen is wel, dat ze een vertegenwoordiging in Den Haag hebben. Lokale partijen kunnen daar niets. Die moet lijdzaam afwachten, wat er op de gemeenten afkomt.

Conclusie 6 september, blog Reina de Haan: V. Elsenaar begrijpt heel weinig, weet heel weinig, gelooft wat hij geloven wil, heeft een diepe hekel aan GroenLinks en schopt daarom blind om zich heen. Dat is een beetje dom, toch?

1.9.13

De Monarchie

In nummer 33 van de Groene Amsterdammer wijdt Koen Kleijn een pagina aan wijlen prins Friso. Hij beweent de rol van de prins: 'Hij wilde trouw zijn aan eigen opvattingen maar kon niet ontsnappen aan zijn lot.' Kleijn sluit het stuk af met de mededeling, dat de monarchie een circusvoorstelling is, waarmee het volk zich vermaakt. 'Voor ons verdere genoegen worden al drie nieuwe speelprinsesjes klaargestoomd.'
   Zijn mening, dat de Nederlander de leden van het koningshuis vastlegt in paradoxen is een feit. Dat de gemiddelde Nederlander een vriendelijke gewone koning wil die fouten mag maken, lijkt me voor het koningshuis niet zo'n probleem, maar veeleer het feit, dat links/republikeins Nederland voortdurend met zijn neus bovenop de handel en wandel van het koningshuis zit. De koning kan zijn kont niet krabben, of er is wel een journalist die zijn gal moet spuien. Het zal 'het volk' een worst wezen, waar Willem Alexander een vakantiehuis betrekt, maar links Nederland maakt hem om die keuze vrijwel af. Het zal 'het volk' een zorg zijn, als er een domme opmerking wordt gemaakt, want die houden gewoon van de vent, maar voor links Nederland is het meteen houvast genoeg om het koningshuis op te doeken.
   Frappant dat dit stuk van Kleijn in de Groene verschijnt. Aardig hoor, dat medeleven met het lot van onze koningstelgen, maar schrijf er dan ook bij dat het merendeel van de lezers juist bij de groep behoren, die de monarchie om ieder wissewasje om zeep zou willen helpen.
   Laat ik nou links en koningsgezind zijn. Niet dat ik iets heb met koning(in) of prinsessen, maar omdat ik er niet aan moet denken, dat een vent als Balkenende of Rutte ons als president vertegenwoordigt, laat staan in het buitenland. De kosten van de monarchie ontlopen die van een republiek amper, dus ook dat is geen reden. Mijn reden om het te houden voor wat het is geldt de traditie, de geschiedenis. De gulden is al verdwenen, nog even en de provincie Noord-Holland houdt op te bestaan en als Zuid-Holland ondergaat in een grote provincie, dan bestaat zelf heel Holland niet meer, behalve in buitenlandse benamingen als Olanda.
   Is die geschiedenis dan zo belangrijk? Ja, want als er geen koningshuis meer is, denkt de gemiddelde Nederlander over een paar jaar dat voetbal het 'oranje' heeft uitgevonden, net als veel kinderen niet weten dat hun stuk vlees een dood dier is en broccoli een plant. En een ding is zeker, zoveel blunders als 'President Rutte' kan maken, dat lukt het koningshuis nooit.

De paradox van links


Ik ben geen mens met een goede opleiding, maar slechts met een goede ontwikkeling. Kennis werd me met de paplepel ingegoten en misschien vaker met een stamper door mijn strot geramd. Er kwamen jaren, dat ik geen enkele behoefte had aan kennis en wetenschap. Ik wilde een simpel bestaan, mijn brood verdienen en voor de rest smurfen kijken op de tv. De opvoeding van kinderen was al ingewikkeld genoeg en de relatie met hun vader was een regelrechte slangenkuil.
   Toch begon dat bestaan knagende aspecten te vertonen. Ik begreep de wereld om mij heen steeds minder en als ik me opwond over de politiek, nationaal of internationaal, dan vroeg ik me af, waarom ik machteloos toezag op veel onzin. Al tijdens de ontsnapping uit de slangenkuil ging ik weer lezen. Nu geen aardige verhaaltjes, maar boeken waar je wijs van wordt, die je aan het denken zetten. Filosofie en psychologie hadden mijn voorkeur, want daarin kom je het hele reilen en zijlen van de wereld om je heen, in notendoppen gevat, tegen.
   Van lezen ging ik over op doen. Asociaal gedrag van veel mensen zette me aan tot bijzonder sociale gedachten en ik werd lid van GroenLinks. Ik ben nu voorstander van nivellering tot op zeker niveau, van goede sociale voorzieningen, van een gezond milieu, van een duurzame leefwijze en van nog veel meer van die utopische doelstellingen. Ik wil dat iedereen een acceptabele levensstandaard heeft en dat de voedselbank overbodig wordt. Ik ben ervan overtuigd, dat ik het goede wil voor ieder mens in dit land (en daarbuiten, maar daar heb ik minder vat op).
   Als links politicus kom ik niet alleen op voor mensen zoals ik zelf, maar meer nog voor een grote groep, die mijn taal totaal niet spreekt. Mensen, die bijgod niet begrijpen wat ik zeg, bedoel of wil. Het zijn de mensen, die weinig hebben geleerd, nooit iets zinnigs lezen en per definitie kakken op de politiek, laat staan op politici. Het zijn de mensen, die mijn 'soort' uitkotsen en liever luisteren naar populistische oneliners, omdat ze die begrijpen. Mensen die voor geen enkel argument openstaan en zich niet verdiepen in achtergronden, geen kennis van zaken hebben en denken, dat alle rottigheid in hun land even simpel kan worden opgelost door bijvoorbeeld buitenlanders eruit te gooien of te schelden op iedereen, die anders denkt dan zijzelf. Zij maken keuzes op basis van een onderbuik gevoel, dat alleen voor veel aanhang en macht wordt bevestigd door de populisten, die juist geen enkele oplossing bieden.
   Waarom zet ik me in voor de rechten van dit volk, dat in veel gevallen niet eens door heeft, dat ik het doe? Mijn eigen soort heeft me niet nodig. Die kunnen, als ze dat willen, prima voor zichzelf opkomen. Ik ben blij met hem als kiezer, maar de man uit de grachtengordel heeft, op milieu en duurzaamheid na, mijn inspanningen niet nodig. Die consumeert wel. Het gaat me juist om de mensen, die niet of nauwelijks kunnen consumeren. Om die mensen, die mijn taal niet begrijpen en voor wie ik me zo ontzettend moeilijk verstaanbaar kan maken.