Bemoeizucht als voorbode van machtswellust

In het artikel van Betsy Udink in de Groene Amsterdammer (nr. 13) over Erdogan, schrijft zij 'Scheiding van machten, belangrijkste vereiste voor een democratie, lapt Erdogan aan zijn laars.' Dit statement wordt bekrachtigd door de rest van het artikel 'De wraak van de beyefendi (meneer de heer)', waarin zij onder meer de afgeluisterde telefoongesprekken letterlijk vertaalt.
   Toch weer schokkend, al was ik al op de hoogte van Erdogans machtswellust, want er is veel over geschreven en mijn Turkse familie informeert me met regelmaat over alle excessen, vrienden die om niets worden opgesloten, verdacht van complotten die er niet zijn, en mensen die jaren zonder proces in een cel vertoeven. Erdogan laat iedereen ontslaan die het niet met hem eens is en, als het even kan, sluit hij ze op.
   Helaas duikt hier in Nederland een vergelijkbare mentaliteit op. Staatsecretaris Teeven van justitie liet het Nederlandse volk weten, dat hij er alles aan zou doen om Volkert van der Graaf niet met proefverlof te laten gaan. Mark Rutte zei, dat zo'n proefverlof zolang hij hier was niet zou gebeuren. D66 en CDA eisen een debat over de kwestie van twee doodgeschoten dieven in Deurne. Met regelmaat bemoeit de politiek zich met zaken, waarmee het niets te maken heeft en dwingt inmenging af, beïnvloed de publieke opinie en doet daarmee aan opruiing.
   Een moordenaar, of die nu een BNer, politicus of een kluizenaar als slachtoffer had, krijgt en straf en zit die uit. Heeft hij recht op proefverlof of vervroegde vrijlating, dan is dat een voldongen feit. De politiek heeft niets te maken met deze gang van zaken, die door de geëigende organen wordt bepaald. Ook heeft de politiek niets te maken met de keuze van een (zeden)delinquent ten aanzien van zijn woonplaats, alsmede het risico dat hij loopt op wraakacties. Het is aan het OM om een straf te eisen en het is aan de rechter te bepalen, welke straf de wetsovertreder krijgt. Dezelfde rechter kan ook uitspraken doen ten aanzien van de periode na detentie.
   Voor de schietpartij in Deurne, waarvan de officier van justitie heeft gezegd, dat het hoogstwaarschijnlijk om zelfverdediging handelde, geldt hetzelfde Het tijdsbestek van 24 uur staat volkomen los van de grondigheid van een onderzoek. Als tien man een terras aanleggen, is het werk zo gepiept. Vooralsnog is alleen bepaald dat het echtpaar niet in voorarrest hoeft te blijven omdat er (nog) geen strafbare zaken zijn geconstateerd. Dat is een volkomen logische gang van zaken.
   Dat een aantal burgers direct in de pen klimt vanwege 'de moorden' was te verwachten. Dat een aantal politici zich als wolven op de materie stort is schokkend. Daarmee geven deze politici aan geen vertrouwen te hebben in justitie en de rechtsgang, waarmee zij een poot onder de grondvesten van onze samenleving afzagen. Een politicus zou beter moeten weten.
   Bemoeienis van politici met processen die de Nederlandse samenleving bezighouden, maar die buiten hun gezagsterrein vallen, neigt naar de machtswellust zoals Erdogan die in Turkije laat zien. Een strikte scheiding van machten is de verworvenheid van onze democratie en daaraan mag nog niet voor een millimeter worden getornd. Een politicus heeft allerhande andere middelen ter beschikking om een controlerende rol te spelen in geval zaken geen goed beloop zouden hebben of indien een ander beloop gewenst zou zijn. Indien justitie of de rechterlijke macht faalt, is het zijn taak via wetsvoorstellen en/of -wijzigingen voor verbetering van systemen te zorgen, maar niet om bij voorbaat individuele gevallen in de schijnwerpers te zetten. Vooralsnog is van falen geen sprake en dus kan de politicus de stoeptegel laten liggen als een fait accompli. Hij heeft geen stem die ertoe doet.
   In Nederland kan alles gezegd en geschreven worden, maar politici dienen hun positie niet te misbruiken ter vermeerdering van hun populariteit. Een politicus past een voorbeeldfunctie als het gaat om acceptatie van de wet en respect voor de scheiding van machten. Geeft hij dit voorbeeld niet, dan verlaagt hij zich tot het niveau van Geert Wilders en uiteidelijk van iemand als Erdogan.

De kiezer maakt wel uit wie deskundig is?

Bij gebrek aan een krant op tweede pinksterdag kom ik nog eens aan ander leeswerk toe. Natuurlijk de Groene (nr.20), waarin Henk Hofland vraagt om een toelatingsexamen voor politici, en met mijn nog vrij verse iPad de site van NU.nl, waarop Tofik Dibi zich uitlaat over een nieuwe progressieve partij (met PvdA en D66). Hofland is positief over Dibi: "En bovendien, de vaderlandse geschiedenis leert dat ook een ruime ervaring in de politiek Den Haag geen garantie biedt tegen het begaan van geweldige blunders." Ja, dat is een feit. Als voorbeeld noemt hij de Kunduz-missie. Alweer met hem eens. Maar minder lekker vind ik het feit, dat Dibi zich daar nu van distantieert, terwijl hij net zoveel GroenLinks was en is als Sap. Zo hard gesteld, zou hij het voorbeeld van Ab Klink hebben moeten volgen en zich hebben moeten afkeren van zijn partij. Niet nu aankomen met Kunduz, omdat dat veel GroenLinksers zwaar op de maag ligt en stemmen trekt.
     De hoop van Dibi op een nieuwe progressieve partij deel ik niet. Ik heb in de verste verte geen PvdA gevoel en heb dat ook nooit gehad. En ook D66 staat redelijk van me af. Samenwerken oké, maar geen fusie? Nee, a.u.b..

     Het interessantste leeswerk van deze ochtend was toch wel de eindeloze reeks reacties op het artikel over Dibi op NU.nl. Heb je zin in een flinke shock? Lees reacties op NU.nl! Oké, voor een niet politicus kan het slechts lachwekkend zijn, maar als je zelf in de politiek zit, dan rijzen de haren je te berge. Behalve een flinke dosis scheldwoorden en naamsverbasteringen als 'Sapperdeflap' (weet je nog, mevr. de Kip niveau), komt er (op een enkele reactie na) geen zinnig woord uit. Kijk op politiek 0,0. Wat zijn dat voor mensen, die hun reactie op die site kwijt moeten? Gemiddelde kiezers? Kan ik me niet voorstellen. Gefrustreerde kiezers? Misschien. Gewoon mensen die altijd en overal gal spuien? Zou kunnen.   Ik dacht nog even 'leuk, je kan reageren', maar na het lezen van de helft van die reacties wilde ik mij niet tot dat niveau verlagen. Kreeg het gevoel van 'Als je hier iets neerzet, dan sluit je je aan bij een hele verkeerde partij'. Dat klopt misschien ook wel. Heel veel teksten zijn erg populistisch en doen verdacht veel denken aan PVV uitlatingen.
     Conclusie? Het populisme schreeuwt overal maar door, ongenuanceerd, scheldend en vloekend over alles wat niet goed is. Helaas zijn de PvdA en de SP daar nu ook mee bezig. Zware kritiek op het Lente-akkoord, maar nergens zie ik de maatregelen, die deze twee partijen hadden willen nemen om het begrotingstekort binnen te perken te houden. Vandaar dan ook nu maar een oproep aan PvdA en SP: "Jongens, kom eens met jullie bezuinigingspakket!" Want ik vraag me toch zwaar af, wie in die pakketten had moeten bloeden? Zelfs als de doelstelling op 3,2 of 3,4% was gestrand, ook dan zouden die maatregelen voor Nederland ingrijpend zijn geweest, dus vooruit met de geit. Laat me drie keer raden: dit blijft ook een ongeboren geit.

Sap: Oppositief

Dit woord is net zo toevallig ontstaan als de gelegenheidscoalitie. Afbreken van woorden aan het eind van een regel wil in kranten nogal eens tot vreemde zaken leiden, in dit geval oppositief-racties. Dank dus aan het slechte controlemechanisme van de tekstverwerker en niet aan mijn fantasievol brein.

     Oppositief waren de afgelopen dagen zeker. Ik had het in mijn vorige blog niet bij het rechte eind: een aantal ego's in de politiek was kennelijk niet te groot om tot een bezuinigingsakkoord te komen. Het maakt me trots, dat GroenLinks daarbij hoorde. Yolande Sap heeft ballen getoond!
     Na haar Kunduz keuze had ik nog weinig vertrouwen in onze leidster, niet alleen omdat ik die keuze niet kon waarderen, maar ook omdat zij daarna redelijk in het niets verdween en zij de media niet haalde. Maar deze week heeft zij dat helemaal goed gemaakt. Sap laat dus van zich horen als zij constructief een bijdrage kan leveren, dat is nu wel duidelijk.

     Misschien lijken we wel meer op elkaar dan ik dacht. GroenLinks Velsen heeft een bloedhekel aan stemverklaringen en ander gepraat, dat alleen voor de camera's wordt gebezigd, om hopelijk nog maar even in beeld te komen. Al dat geleuter houdt een vergadering op en heeft geen enkele toegevoegde waarde. Dan weet u nu, waarom wij vaak ons kop houden. Onze mening blijkt wel uit ons stemgedrag en goede discussies zijn helaas schaars. Meestal moet je enkele keren hetzelfde herhalen, omdat er niet wordt geluisterd naar de inhoud van je woorden. Zo vroeg ik laatst in het debat over burgerparticipatie aan een raadslid, waarom de wijkplatforms eerder moesten worden geïnformeerd dan andere burgers. De wijkplatforms hebben geen officiële status (worden door de wijk niet gekozen) en zijn dus gewoon burgers, net als alle andere burgers, actiegroepen en opgerichte verbonden. De wijkplatforms zijn ontzettend belangrijk en doen heel goed werk, was het antwoord. Dat wilde ik niet ontkennen, maar ik vroeg wat het verschil is tussen de rechten van de ene burger en die van de andere. Toen kreeg ik het verwijt, dat GroenLinks ineens tegen de wijkplatforms was. Het is maar hoe je woorden interpreteert. Moet ik dan nog antwoorden, dat het andere raadslid de overige burgers discrimineert? 'K denk ut nie!

Die zit!

     Maar Jolande Sap heeft haar mond dus opengedaan, toen zij iets groots kon neerzetten. En ze zette het, samen met D66 en de CU neer. Daar ben ik geweldig trots op. Vanaf nu is zij groot, volgroeid, heeft zij haar waarde bewezen en heeft zij een ruimdenkende instelling getoond. Maar niet alleen dat. Zij heeft laten zien dat zij er niet alleen is voor de GroenLinks kiezer, maar ook voor de andere Nederlanders. Rechts, midden en links worden in dit bezuinigingspakket bediend, en zo hoort het ook. Compromissen: iedereen moet geven en nemen.