De klieren van het leven

In huizenjacht laat een binnenhuisarchitect een plattegrond zien. Hij zegt: "Dit is dus eigenlijk de plattegrond." Ergens verderop in het programma zegt de precentatrice: "Maar jullie willen wat anders, als..."
        Slechts twee voorbeelden in vijf minuten van wat Nederlanders uitkramen op die televisie. Dat zijn nou BNers. Te stom om fatsoenlijk Nederlands te spreken, maar koketteren met hun misplaatste 'roem' kunnen ze volop, dankzij elkaar, want ze vullen voortdurend elkaars programma's om maar niet in de vergetelheid terecht te komen.

        Jeroen van der Boom flipt even tussen de bedrijven door (reclame voor zijn programma 'Wedden dat'). Ik heb de man nog eens ontmoet op de school van mijn kinderen en later in ons restaurant. Aardige vent, dacht ik toen. Maar inmiddels staat hij als een kleuter met zijn duimen te draaien, met als doel dat zijn kandidaten hun achterlijke weddenschappen zullen winnen. Het toppunt van dom vermaak, waar hij zijn geld mee verdient. Heeft die man dan geen enkele schroom? Geen enkele behoefte om zichzelf te profileren als een normaal denkend mens?

        Nu wordt gevraagd, of wij onszelf al in die jacuzzi zien liggen in onze achtertuin. Weer zo'n hype. NEEEEeeee....ik zie dat helemaal niet voor me! Ik haat die dingen!








        Volgend onderwerp: een foto van een indiaan, vrouw, melancholieke ogen, Joan Franka. 'You and me' heet het liedje dat ze zingt, slecht genoeg voor het songfestival. Blijkt het nog een copy te zijn een Hongaarse song ook. Schrappen die handel, al was het alleen maar, omdat Nederland geen moer met indianen te maken heeft. Doe een klompendans...net zoveel kans te verliezen (want dat is de bedoeling toch?).
        Gelukkig begint DWDD zometeen. Dan kan je je op niveau ergeren, want eerlijk: hij lult te snel, hij interrumpeert teveel, maar 't blijft een lekker ding, die Matthijs. De eerste mededeling: er komt een lesbische Playboy, eenmalig. Die wil ik wel hebben (behalve als Katja Schuurman erin staat). Niets voor Vanessa R, gefotografeerd door Pief W.? Vrouwvriendelijk

        Mijn gedachten gaan alle kanten op. Dat komt omdat op sommige dagen de grote ergernissen van het leven volop boven komen. Dat zijn niet de onbenulligheden die hierboven staan, maar het feit, dat ik een huis wil verkopen, dat de huizenmarkt op zijn reet ligt, dat ik een enorme bende moet uitzoeken, dat  ik vanaf maandag weer alleen moet gaan huishouden (want manlief heeft weer werk) en dus ook wat politiek van hem over moet nemen, dat ik die iPad nog steeds niet kan kopen (digifanaat als ik ben) en dat ik geen boksbal heb om stevig op te rammen en de twee glazen wijn geen enkel soelaas bieden.

        Ik ruik een oosterse maaltijd. Ik zou tijdens het eten kunnen mediteren of de cd kunnen opzetten van dolfijngeluiden, die ik ooit van mijn dochter kreeg.

        Oh, en voor ik het vergeet: Rutger Castricum vind ik een ontzettende lul. Zo'n blozend ventje, dat stoer doet, maar geen ruk presteert. Laat hij nou net door 'Je mist meer dan je ziet' op de hak genomen worden! Zie je wel! Andere mensen zijn net zo klierig als...eh....dan....eh...als...eh...ik.