De grootste vijand van de mens

Het niveau van toppers waar half Nederland bij kwijlt, of dat nu in de showbizz, voetbalbizz de semi-overheidbizz of ex-overheidbizz is, is volkomen gelijk. Een villa in Spanje, winkelen in de PC, golven op de Canarische eilanden, kitsch aangevuld met echte kunst voor een volwaardig aanzien, dikke auto, zwembad, Prada of Chanel. Poeners noemt mijn soort dat soort. De omhoog gevallen kinkel, die denkt dat rijkdom aanzien verschaft, maar vergeet dat 'het oude geld' doorgaans hoorde bij een denkniveau, een prestatie, een mentaliteit, een studie. (Ja, ook bij oud geld komen poeners voor, misschien door teveel inteelt.) Hersens zijn niet te koop, maar die hebben ze naar eigen zeggen ook niet nodig voor de domme spelletjes op de tv, voor het schoppen tegen een bal en getuige de verklaringen van de Vestia functionarissen voor de enquete-commissie (alleen een gouden pen voor de handtekeningen).
   In plaats van een kritische houding ten aanzien van deze poeners, adoreert half Nederland deze figuren en imiteert ze met imitatie, te koop bij Wibra en Action of op een vliegveld in Turkije, slaat ze gade op tv als ze met elkaar spelletjes doen en hun blote billen tonen en maakt zich niet druk om de tonnen, soms zelfs met nog drie nullen meer, die worden besteed aan overbodige luxe. Deze mens wil altijd meer, heeft nooit genoeg, behalve als het om kennis gaat.
   Gisteren draaide ik me in de Action om, omdat iemand hard 'Hé Wilma!' zei. Automatisme (mijn zus heet zo). Die Wilma vroeg of deze vrouw, fatsig, blozend billenhoofd met rechtopstaande witte hanenkam en bijna oranje flanken, geperst in een legging en met felle kleuren bedrukt T-shirt, samen met dito dochter, u weet wel, met die dijtjes die de knieën twintig centimeter verder uit elkaar zetten, benen in x-stand, nog ergens heen gingen deze zomer. De eerste bestemming van het komende weekend ben ik vergeten (Heemskerk?), maar daarna werd het de camping in Friesland. Voldoet volledig aan mijn verwachtingspatroon. Past precies bij mijn ergernis. Zelfs de winkel klopt.
   Het zijn de mensen, die alles wat allochtoon is eng en vies vinden, ofschoon ze het broodje kebab wel weten te vinden. De tussensoort, waar ik tegenaan liep toen ik de Action binnen ging, vrouwen en mannen met enorme buiken, dijen en borsten waar geen passend kledingstuk meer voor te koop is,  zelfs niet bij de Action, boekt wellicht een 8-daagse reis all-inclusive naar Turkije, niet wetend waar dat ligt. Met moeite kunnen ze de naam van het vliegveld onthouden en áls ze een naam uitkramen, dan heet het 'Marmááris, Koesedáásie, Kapedóósie of iets in die geest. Teruggekomen hebben ze een top vakantie gehad: mooi hotel, prachtig weer, geweldige zwembaden, non-stop voer en bier uit plastic, lekker veel Nederlanders met gillende kinderen in overvloed. 's Avonds muziek en als typisch Turkse noot een buikdanseres. Vergeet de bingo niet. Enige klacht: een georganiseerde tocht van tien minuten lopen naar het strand: doodvermoeiend en je kreeg zand tussen je tenen, bovendien was het water zout.  Maar de afscheidsavond was helemaal toppie! Verkleed, beschilderd, lakens van het bed gerukt voor de toga's...gelachen dat we hebben!
   Turkije hebben ze niet gezien, Turken wel. Die staan achter de self-service, die ruimen de lege bekertjes en plastic borden op, die maken de kamers schoon, die rapen het vuil. Een beeld waaraan ze volledig gewend zijn geraakt in Nederland. Het vertier zit hem niet in zien en doen, maar in vreten, zuipen, bruin worden, veel lol en vooral niets doen. Een all-inclusive, een Nederlandse enclave, beschermd door hekken met een slagboom, waar het pendelbusje naar de dichtstbijzijnde bebouwde kom het merendeel van de tijd stil staat of met slechts een enkel stel een ritje maakt. Het is ook erg heet in zo'n dorp of stadje.
   Deze vorm van vertier is volkomen vergelijkbaar met die van de hordes die Ibiza aandoen en zich daar een stuk in coma zuipen of balkonspringen, net zo vergelijkbaar met de infantiele feestjes van studentenverenigingen. Ik voel me een bedreigde, uitstervende soort. Dat klopt ook wel, bevestigt een Amerikaans onderzoek: De simpele mens produceert meer kinderen en zal daarom in aantal toenemen. Kan dat niet alles verklaren in deze wereld? Het groeiend terrorisme, groeiende vreemdelingenhaat, de graaiende topfunctionarissen, de overkill aan domme spelletjes van domme BNers op tv.
   Misschien is het zo: Toen we allemaal evenveel kinderen kregen, voor de pil en het condoom, bleven kinderen uit een welgesteld milieu (en dus met betere opleiding en kansen) langer in leven dan die uit arme milieus. Daardoor steeg het gemiddelde IQ. De gezondheidszorg werd beter en het socialisme deed de rest. In de welgestelde milieus werden door de anticonceptie minder kinderen geboren (want een studerend kind is duur), terwijl in de minder bedeelde gezinnen een kind nog steeds een inkomen inhoud: hoe meer hoe beter. En dus daalt het gemiddelde IQ weer, met alle genoemde gevolgen van dien. Het is maar een gedachte. Grof? Als ik zie, wat mensen overkomt in deze wereld, dan is domheid de grofste en dodelijkste vijand van de mens.

De klieren van het leven

In huizenjacht laat een binnenhuisarchitect een plattegrond zien. Hij zegt: "Dit is dus eigenlijk de plattegrond." Ergens verderop in het programma zegt de precentatrice: "Maar jullie willen wat anders, als..."
        Slechts twee voorbeelden in vijf minuten van wat Nederlanders uitkramen op die televisie. Dat zijn nou BNers. Te stom om fatsoenlijk Nederlands te spreken, maar koketteren met hun misplaatste 'roem' kunnen ze volop, dankzij elkaar, want ze vullen voortdurend elkaars programma's om maar niet in de vergetelheid terecht te komen.

        Jeroen van der Boom flipt even tussen de bedrijven door (reclame voor zijn programma 'Wedden dat'). Ik heb de man nog eens ontmoet op de school van mijn kinderen en later in ons restaurant. Aardige vent, dacht ik toen. Maar inmiddels staat hij als een kleuter met zijn duimen te draaien, met als doel dat zijn kandidaten hun achterlijke weddenschappen zullen winnen. Het toppunt van dom vermaak, waar hij zijn geld mee verdient. Heeft die man dan geen enkele schroom? Geen enkele behoefte om zichzelf te profileren als een normaal denkend mens?

        Nu wordt gevraagd, of wij onszelf al in die jacuzzi zien liggen in onze achtertuin. Weer zo'n hype. NEEEEeeee....ik zie dat helemaal niet voor me! Ik haat die dingen!








        Volgend onderwerp: een foto van een indiaan, vrouw, melancholieke ogen, Joan Franka. 'You and me' heet het liedje dat ze zingt, slecht genoeg voor het songfestival. Blijkt het nog een copy te zijn een Hongaarse song ook. Schrappen die handel, al was het alleen maar, omdat Nederland geen moer met indianen te maken heeft. Doe een klompendans...net zoveel kans te verliezen (want dat is de bedoeling toch?).
        Gelukkig begint DWDD zometeen. Dan kan je je op niveau ergeren, want eerlijk: hij lult te snel, hij interrumpeert teveel, maar 't blijft een lekker ding, die Matthijs. De eerste mededeling: er komt een lesbische Playboy, eenmalig. Die wil ik wel hebben (behalve als Katja Schuurman erin staat). Niets voor Vanessa R, gefotografeerd door Pief W.? Vrouwvriendelijk

        Mijn gedachten gaan alle kanten op. Dat komt omdat op sommige dagen de grote ergernissen van het leven volop boven komen. Dat zijn niet de onbenulligheden die hierboven staan, maar het feit, dat ik een huis wil verkopen, dat de huizenmarkt op zijn reet ligt, dat ik een enorme bende moet uitzoeken, dat  ik vanaf maandag weer alleen moet gaan huishouden (want manlief heeft weer werk) en dus ook wat politiek van hem over moet nemen, dat ik die iPad nog steeds niet kan kopen (digifanaat als ik ben) en dat ik geen boksbal heb om stevig op te rammen en de twee glazen wijn geen enkel soelaas bieden.

        Ik ruik een oosterse maaltijd. Ik zou tijdens het eten kunnen mediteren of de cd kunnen opzetten van dolfijngeluiden, die ik ooit van mijn dochter kreeg.

        Oh, en voor ik het vergeet: Rutger Castricum vind ik een ontzettende lul. Zo'n blozend ventje, dat stoer doet, maar geen ruk presteert. Laat hij nou net door 'Je mist meer dan je ziet' op de hak genomen worden! Zie je wel! Andere mensen zijn net zo klierig als...eh....dan....eh...als...eh...ik.