Vuile politiek van Dibi

De kandidaatstelling van Tofik Dibi is bijzonder kwalijk. Niet omdat iemand binnen GroenLinks tegen een democratische gang van zaken is, maar omdat er geen enkele aanleiding was om juist nu voor een andere partijleider te kiezen. Daarbij is de wijze waarop ook verre van smakelijk. Vanuit het niets kondigt Dibi ineens zijn kandidatuur aan en gaat op campagne, nog voor het tot welke GroenLinkser dan ook is doorgedrongen, dat de positie van Jolande onder vuur ligt.

     Dibi diende hiermee in zijn eentje 'een motie van wantrouwen' in over het functioneren van Sap, want ik heb toch niemand anders gehoord die van mening was, dat er maar weer eens naar een nieuwe partijleider moest worden omgekeken. Hij heeft eigenhandig een procedure afgedwongen, die verre van democratisch is. Sterker nog: dit heet vuil spel. Via de media liet hij weten, dat hij de strijd met Sap aangaat en als de partij in stomme verbazing nog bezig is te kijken, of dit allemaal kan, of dat nu de bedoeling is, of hij wel het kaliber heeft, verwijt hij het bestuur via de media alweer, dat het niet democratisch bezig is.
    Het kan zijn dat Dibi al in een eerder stadium zijn promotiewensen kenbaar heeft gemaakt, maar dan had hij op fatsoenlijke wijze voor de steun van een fractiemeerderheid moeten zorgen. Die is er niet. En als die er niet is, dan heet dat pech, maar dan zit niemand op je te wachten. Kennelijk kon Dibi dat niet verkroppen en ging dus eigenhandig via de media aan de slag.

    Dat Jolande Sap ervoor kiest om de strijd aan te gaan, kan ik me goed voorstellen. Het is de enige juiste manier om 'de motie van wantrouwen' te ontkrachten en niet de naam te krijgen ondemocratisch te zijn, want owee, dan valt heel Nederland over haar heen, ook al ligt die smet bij haar opponent. Ze kan dus nog alleen de uitdaging aangaan, want knalhard zeggen, dat Dibi een vuile verrader is (wat het merendeel van de GroenLinksers zal vinden), dat mag ze niet (maar ik lekker wel).

     Binnen GroenLinks kennen wij kandidatencommissies, die beoordelen of de beoogde kandidaten voor een post over de juiste kwaliteiten beschikken. Dat is wel nodig, want met een leuk gezicht ben je nog geen goed politicus en een goed politicus is niet zomaar een goed leider. Het getuigt van veel arrogantie dat Dibi zichzelf kwaliteiten toedicht, terwijl een kandidatencommissie van mening is dat hij deze niet bezit. Dat gaat behoorlijk richting narcisme.
     Ik hoop oprecht dat het ellenbogenwerk van Dibi wordt afgestraft met zijn eigen politieke zelfmoord. Niet omdat ik hem een slecht politicus vind (in tegendeel), maar omdat het spel dat hij nu speelt zo vals in elkaar zit, dat mijn vertrouwen in hem volledig is verdwenen. Daarbij heeft hij onder de noemer BAM nog geen enkele inhoudelijke zin uit zijn mond laten komen.

     Het is jammer dat onze partijvoorzitter Heleen Weening gisteravond bij Knevel en v.d. Brink keer op keer hetzelfde antwoord herhaalde, namelijk 'het was een correcte procedure'. Heleen had het beter over de procedure van Tofik Dibi zelf kunnen hebben: 'Het was een onjuiste procedure, die niets met democratie van doen heeft.'