Proficiat raad van Beverwijk, die een motie aannam om een raadsvoorlichter aan te stellen. Hij of zij zal journalistieke verslagen en persberichten maken over de raadsvergaderingen, een begrotingskrant van de raad en zich bovendien bezig houden met twitter en facebook. De functie gaat de gemeente 25.000 euro kosten, maar soms gaat de kost echt voor de baat uit.
Bij 'gekleurd' (passende plek overigens) haalt Bart Vuijk in de IJmuider Courant van vandaag de functie hard onderuit, maar helaas met allemaal drogredenen. Zo zouden de verslagen van zo'n voorlichter niet onafhankelijk en de journalistieke waarde een illusie zijn. Daarvoor heb je een onafhankelijke pers nodig. Ik moet even heel hard lachen. Een onafhankelijke pers? Nooit geweten dat die bestond!
Ik wil de heer Vuijk even wijzen op het verschil tussen een journalist en een voorlichter. Een voorlichter geeft sec informatie over de organisatie waarvoor hij werkt, niet gekleurd en opgepoetst, maar gort droog de feiten. Voor velen zou het heerlijk zijn, als journalisten dat ook zouden doen, maar helaas is dat niet zo. En waarom niet? Leg de Volkskrant en de Telegraaf naast elkaar en u heeft de reden.
Een aantal weken geleden schreef Friso Bos in de IJmuider, dat de perspectiefnota van het Velsense college van de raad weer de kast in kon. Dat was totaal verkeerde informatie. De perspectiefnota werd namelijk door de raad aangenomen, maar wel met een amendement waarin zij het beleid loskoppelde van de centen. De genoemde euro's zouden slechts als richtlijn gelden. Dat is ook waar een perspectiefnota voor is: beleid. Voor de centen hanteren we een begroting.
Met een dergelijke berichtgeving in de krant wordt de burger volkomen verkeerd geïnformeerd, maar nergens heb ik ooit een rectificatie aangetroffen. Je kan je afvragen hoe zo'n bericht ontstaat. Was het een kleur, die de journalist aan het bericht wilde geven of had hij het echt niet goed begrepen? Ik houd dat in het midden. Maar een voorlichter van de raad zou zo'n bericht nooit naar buiten hebben gebracht. Hij heeft geen enkele journalistieke vrijheid. U moet weten dat alle raadsvergaderingen worden opgenomen en genotuleerd. Het zou toch wel erg idioot overkomen, als de raad vervolgens informatie naar buiten brengt, die niet op die bandjes en notulen voorkomt.
'Wiens brood men eet, wiens woord met spreekt' gaat hier letterlijk op, schrijft Bart Vuijk. Ja, daar ben ik het roerend mee eens en dat is me al eens te meer gebleken, meneer Vuijk. Sinds ik in de politiek zit, heb ik met stomme verbazing mijn dagelijkse kranten gelezen. Ik herkende in de verslaggeving in uw krant bijna nooit de vergaderingen en bijeenkomsten, waar ik zelf aanwezig was.
De felle reactie van Vuijk kan ik mij voorstellen. Op een gegeven moment zal de burger tot de ontdekking komen, dat hij de krant niet meer nodig heeft als het gaat om getrouwe informatie over de handel en wandel van de politiek. Het zal de burger duidelijk worden, dat hij met de droge feiten van de voorlichter zelf een mening kan vormen en daarvoor de toegevoegde kleur van de journalist niet nodig heeft.
Aan het eind van 'gekleurd' gaat Vuijk wat in het wilde weg schoppen, zo van: en dat en dat deugde ook niet! Dat heeft iets kinderlijks, maar het middel zal werken: er zullen weer veel mensen op hun achterste poten gaan staan, die het besluit van de raad zullen veroordelen op basis van wat Vuijk hen heeft aangegeven. En dát bedoel ik nou! Stel dat Vuijk geschreven zou hebben, dat het wellicht een goed plan is. Dat er nog even afgewacht moet worden hoe het allemaal uitpakt, maar dat het een goede zaak is, dat de burgers van Beverwijk goed worden ingelicht. En daarbovenop dan nog even de mededeling, dat de gemeente voor een halve man extra werkgelegenheid biedt. Dat zou wel heel anders overkomen, maar dat is de kleur van óf Vuijk zelf óf de IJmuider niet.
Ik heb hier in Velsen ook al eens aan raadsleden voorgelegd, of de raad niet zelf de informatie naar buiten toe moet brengen. Daar zal na het reces ongetwijfeld nog op worden teruggekomen. De reden daarvoor is u inmiddels wel duidelijk, maar ik zal er nog een toevoegen. Weet u dat het wel of niet noemen van partijen in een artikel in de krant u volkomen op het verkeerde been kan zetten? Een journalist met VVD voorkeur kan er voor kiezen om die partij alleen in positieve berichten te noemen en bijvoorbeeld de PvdA alleen als het om negatieve informatie gaat. Een partij doodzwijgen kan ook. Leest u nooit iets over het CDA, dan zult u denken dat die partij weinig doet. Zo beïnvloeden de kranten op subtiele wijze uw mening.
No comments:
Post a Comment