Zelfcensuur, de eerste stap richting muilkorf

Ik bevind me voor het eerst van mijn leven in een situatie, dat het verstandiger is mijn mond te houden, dan die open te doen. Dat geldt niet alleen in het land waar ik op dit moment ben, maar ook in Nederland. Vorig jaar spitte de gemeente Haarlem mijn Facebook profiel door om te kijken, wanneer ik me in Turkije en in Nederland bevond, want ik had de plicht vier maanden per jaar in Nederland te zijn. Ik voldoe graag aan mijn plichten, maar zonder woning werd het een klus om dat te realiseren. Een rechter zag dat gelukkig in en gaf me wat ruimte. Sinds september hebben we een woning in Nederland en is het probleem opgelost. Maar die zoektocht van de gemeente Haarlem is me niet in mijn koude kleren gaan zitten. Ik walgde van de manier waarop zij woorden uitlegde als 'wonen in Turkije', alsof acht maanden per jaar in een land vertoeven geen 'wonen' genoemd mag worden. Er werd verschil gesuggereerd tussen 'verblijven' en 'wonen' en er werd gekeken naar data waarop foto's van Turkije op de account waren geplaatst.
   Gelijktijdig veranderde Turkije steeds meer in een dictatuur. Rond de tijd dat we hier arriveerden verklaarde de premier zich president en na de verkiezingen weigerde zijn partij coalitiebesprekingen, waarop nieuwe verkiezingen werden uitgeschreven. En vreemd genoeg sloeg het eerdere verlies plots om in een absolute meerderheid. Een paar terroristische aanslagen zijn genoeg om een volk bang te maken. Vervolgens een 'coup', die recht gaf op tienduizenden arrestaties en nog meer ontslagen. Een 'noodtoestand' rechtvaardigt alles. Anders denken is in dit land niet geoorloofd. Dat ondervonden de media. Journalisten werden opgepakt en kranten verboden. Macht is heel eng: vaardig een verbod uit en je hebt een vrijbrief om normale zaken ineens tot misdaad te bombarderen. Openlijk praten over politiek is erg onverstandig, want ook de Mao-tactiek van sociale controle en klikken is dit land niet ontgaan.
   In de aanzet tot een dictatuur wordt de rechterlijke macht geleidelijk vervangen door aanhangers van het regime en worden mensen beschuldigd van misdaden die ze niet hebben begaan. Alles is gericht op uitschakeling van de andersdenkende tegenstander. En helaas is dat niet moeilijk, we doen er in Nederland aan mee: Wilders wordt ook vervolgt voor verwerpelijke uitspraken. Dat maakt de weg voor zijn populisme net zo vrij om uiteindelijk de weldenkende mens op 'verkeerde uitspraken' te betrappen.
   Om de dictatuur in Turkije te vervolmaken, komt er eerdaags een referendum over het staatsbestel: een premier is niet meer nodig, vindt de president, en dus mag het volk zeggen of ze hem als totalitaire sultan willen. Dat komt overeen met het Amerikaanse systeem, maar daar worden geen oppositiepartijen verboden, vooralsnog niet althans. Het volk is eerst gepaaid met allerlei kleine cadeautjes en complimenten. Een minister liet op de televisie weten, dat de wijsheid van het volk, van boeren, ongeletterden en zo meer, veel meer waard is dan die van de gestudeerden. De laatsten ruïneerden het land met hun linkse, goddeloze wijsheden. Welke kneus voelt zich dan niet op een sokkel gezet? Welke trol zal niet op zo'n complimenteuze leider stemmen? De president heeft zo'n drie jaar nodig gehad om van een democratisch land een dictatuur te maken. En neem van mij aan, dat kan in ieder land met het grootste gemak.
   Op de eerste dag van Trump als president liet hij de Twitter account van een departement afsluiten, omdat een medewerker had getwitterd, dat de opkomst tijdens de inauguratie mager was. Waar je je al niet druk om kan maken! Maar dat is nu juist wat de machtswellusteling persé niet wil: een andere mening dan hij zelf is toegedaan, zelfs al is die mening gestoeld op feiten. Feiten bestaan voor deze mensen niet, alleen hun eigen waarheden en die maken ze waar, door anderen voor leugenaars uit te maken. Het betreffende departement kreeg de Twitter account weer terug, maar moest een rectificatie en excuses twitteren. En natuurlijk deed het dat. Waarom, is de grote vraag? Ook dat is simpel te beantwoorden: anders vallen er ontslagen. Wat kan het die medewerker schelen een excuus aan te bieden voor zo'n bagatel, als hij daarmee zijn baan behoudt! Zo gaat het met macht: flink wat dreiging en het merendeel van het volk kiest eieren voor zijn geld.
   Amerika, Turkije...maar dat is geen Europa! En Polen dan? De hervorming van het constitutionele hof, waardoor het vrijwel onmogelijk wordt om omstreden wetten te blokkeren. De nieuwe media wet, die bepaalt dat de regering de directie en hoofdredactie van de publieke omroep zelf kan benoemen en ontslaan. Dat is vaste prik in dictaturen! En waarheen leidt de oorlog, die Trump aan de journalisten heeft verklaard?
   Democratie is een goede zaak, maar een absolute meerderheid voor partijen als PiS in Polen, AKP in Turkije en Trumpisme in de VS is rampzalig. En er staan al langere tijd nieuwe landen op het lijstje te popelen om zich bij deze verkeerde voorbeelden aan te sluiten: het Frankrijk van het Front National, het Nederland van de PVV, het Oostenrijk van de FPÖ. En in een land als Hongarije is de islamhaat al gevestigd.
   Overal is de roep hetzelfde: Macht aan het Volk! Maar wie is dat volk en welke macht willen ze? Het was de roep van ongeveer iedere dictator in de geschiedenis van de wereld, maar niemand van dat 'volk' schijnt het te herkennen: de volksrepublieken, de uitroepen één volk, één rijk / één vaderland, één leider? En het was die leiders nooit om het volk te doen, dat hebben ze met miljoenen doden bewezen. We zeiden ooit: Nooit Meer! We huiverden van beelden van Hitler, begrepen niet hoe het mogelijk was dat een volk hierin meeging, in de mensenhaat, de destructie, maar nu gebeurt hetzelfde weer. Dat kan alleen als 'het volk' oliedom is.
   Als het tegenzit gaan Frankrijk en Nederland in de komende maanden dezelfde kant uit als de Polen en de Amerikanen. Niets garandeert dan nog, dat ik mijn blog kan blijven schrijven, want iedere populist heeft tot nu toe bewezen, dat hij intolerant is. Hij duldt geen tegenspraak, geen informatie die zijn onzin weerlegt, geen feiten die hem niet uitkomen. En de controle daarop is tegenwoordig bijzonder gemakkelijk, muilkorven is een fluitje van een cent: blokkeer sociale media accounts en je bent er van af. Trump deed dit binnen een dag! Ik kan al weken de NOS app en site hier niet openen, omdat Turkije deze boos heeft geblokkeerd. Ik kan geen VPN meer instellen, omdat Turkije al dergelijke Virtuele Netwerken blokkeerde, anders raakt het de controle kwijt en kunnen journalisten blokkades omzeilen.
   Vanmiddag, in het zonnetje, had ik een felle discussie met Ernst over 'wat wel en wat niet'. Ik wilde niet meer doorgaan met de zelf opgelegde censuur, terwijl hij het zekere voor het onzekere koos: geen namen, want die zijn niet nodig voor de boodschap. Daarin heeft hij gelijk, maar dan geef je toe! Dan doe je dat, wat de onderdrukker wil. Het is de tweede stap naar onvrijheid, want sinds de zoektocht van Haarlem is mijn Facebook profiel alleen nog door vrienden te volgen; ik ben me dood geschrokken van deze Nederlandse Big Brother. Ik ben het dus niet met Ernst eens en toch noem ik hier op zijn verzoek geen namen, simpelweg omdat ik ook verantwoordelijk ben voor zijn positie en voor vier huisdieren, die ik niet aan hun lot over kan laten, mocht ik plotseling onder geleide het land worden uitgezet. Bovendien, wij zijn in Nederland drie jaar geleden alles kwijtgeraakt en willen dat niet nog eens meemaken.

Kraaiend volk

Als het volk weer kraait, is het over vluchtelingen, over zwarte Piet of over de Islam, en met de meest waardeloze meningen, de grootste geschiedvervalsing en de grootste onwetendheid mijn rustige leven op zijn kop zet, dan wil ik gillen, krijsen dat het anders is. Ik laat me overhalen tot reacties en het delen van de juiste berichten op Facebook, maar weet al, dat het volk deze berichten niet leest, niet wil lezen of gewoonweg niet begrijpt. Met een beperkte grijze massa in de schedel komt nou eenmaal veel niet binnen of kan niet verwerkt worden zoals zou moeten. De grijze massa moet van enig kaliber zijn om meer aan te kunnen dan een huishouden en een voetbalwedstrijd en helaas is dit kaliber het merendeel van de wereldbevolking niet toebedeeld. De narigheid in de wereld wordt verdubbeld door de domheid van het volk, dat grensoverschrijdend, in de hele wereld, te vinden is. Het zoekt niet naar oplossingen, het is xenofoob en egocentrisch. Een muur in Israel, prikkeldraad in Hongarije. Sinds de jaren 40 is de wereld niet veranderd. Poetin richt jeugdbewegingen op. De Nederlandse politiek is populairder dan ooit, draait om niets meer dan stemmen. Gematigde PVV-uitspraken moet het huidige kabinet vrijwaren van een al te groot stemmenverlies bij de volgende verkiezingen.'Opportunisme werd vervangen door pragmatisme', een greep uit Gerrit Komrij's Morgen heten we allemaal Ali. Het volk fatsoen bijbrengen, opvoeden, is al decennia een schande. Komrij: 'Mijn generatie wordt bedankt. Ze begeleidde niet alleen de uitverkoop van de laatste resten beschaving, ze schafte ook de idee af dat het wenselijk zou zijn beschaving bij te brengen. Ze voerde daarvoor een stille campagne, want inmiddels was ze belanghebbende geworden. Een campagne waarin woorden als 'elitair' belachelijk werden gemaakt.' Het volk is niet meer te genezen. Terug naar een tijd, waarin het respect had voor 'meneer de dokter' of 'meneer de burgemeester' is niet mogelijk. Bejaarden worden op straat uitgescholden voor 'ouwe lul' door kinderen van acht jaar oud, gesteund door hun ouders omdat ieder kind tegenwoordig heilig is. Een corrigerend pak op de broek wordt gelijkgesteld aan mishandeling. De media bieden voornamelijk onbenulligheid en voor het nieuws kiest iemand eerst kleur en dan pas inhoud. Meest frustrerend is wel, dat het volk de meeste kinderen baart. Onderzoek in Amerika heeft aangetoond, dat de mens niet steeds intelligenter wordt, maar steeds dommer, vanwege de foklust van het volk. Dat is een enge gedachte. Steeds meer volk belandt op posten, die hun grijze massa niet aankan, de volksvertegenwoordiging! Dat geldt niet alleen voor de politiek, maar ook voor het bedrijfsleven. En als die post eenmaal door zo'n vertegenwoordiger wordt vervuld, dan schreeuwt de rest van het volk om fatsoen, omdat het niet mee kan graaien. Onze wereld gaat langzaamaan kapot omdat de elite is afgeschaft, vermorzeld, monddood gemaakt door populair '(politiek) correct gedrag', respect voor lege hoofden. En is het niet dat, dan is het het oude wapen: grof geweld, eveneens puur volks. Misschien wel de grootste fout van de geschiedenis is, dat respect nooit is uitgegaan naar wat een mens was, binnen zijn eigen kader, binnen zijn eigen mogelijkheden, maar wat hij niet was. Zo stuurde de emancipatie van de vrouw aan op tewerkstelling van de vrouw, in plaats haar te waarderen in haar werk als moeder en huisvrouw. Het liet geen keuzemogelijkheid, want als huisvrouw was je een loser. De kinderen van een timmerman moesten naar de universiteit, wilden ze wat meer aanzien of inkomen, ongeacht hun capaciteiten. Er was niets mis met timmeren, behalve dat inkomen en de denigrerende kijk op een handwerksman. Onderwijs werd naar beneden aangepast om iedereen op masterniveau te krijgen en al decennia weten we ons met alle masters geen raad, vooral niet in de vakken, die tot het vroegere MMS pakket behoorden. Dezelfde fout maakt onze maatschappij nu door respectloos om te gaan met hulpbehoevenden, met gehandicapten, met bejaarden. Waar de graaier er met miljoenen vandoor gaat, weten deze mensen amper hoe zijn hun leven op de rails houden. Zieken betalen zich blauw aan verzekeringen en bijkomende kosten, alsof zij als graaiers van de maatschappij maar eens een les moeten leren. De onvrede groeit, uitgeleefd op allochtonen, asielzoekers, vluchtelingen. Waar komt het geld vandaan? Pure jaloezie en begrijpbaar, maar gespeend van inzicht. De wildste argumenten moeten worden aangerukt om gelijk te krijgen, je kan ze zo gek nauwelijks verzinnen. Een regering, die niet goed zorgt voor zijn eigen volk en rijk rijker laat worden, stuit op asociaal gedrag, maar daarin (deels) meegaan is nog erger. Dan verloochent Nederland haar reputatie. Ik kan respect voor het volk opbrengen, als dit zich bij zijn leest houdt, maar dat doet het niet, dankzij onze politiek, die het naar de bek praat om stemvee te vergaren. Ik blijf gillen en krijsen, niet voor de dovemansoren, maar voor miljoenen slachtoffers, lost generations, overal ter wereld.