Hij vertelt, dat je vooral niet aan een dieet moet beginnen, want dat leidt altijd tot het jojo effect. Door drastisch minder eten verminderd je concentratie, word je minder alert en krijg je snaaibuien. Dat was me al bekend. Daarom dieet ik niet. Veel sporten helpt ook niet. Tenminste niet als je het doet om af te vallen, want juist van sporten krijg je honger. Bewegen is prima, maar om dat alleen maar te doen voor de kilo's is dus kul. Waar het op neer komt: je moet je gewoontes veranderen. En ook dat wist ik al. Ik vertelde het laatst mijn zus nog.
Het enige wat je moet doen, als je wilt afvallen is minder calorieën naar binnen werken en dat kan door minder zoete drank te drinken (of b.v. bier) en door minder te eten. Het vermijden van zetmeel, koolhydraten of wat dan ook is flauwekul. Allemaal bedacht om vooral iets in je mond te kunnen stoppen en te denken dat je goed bezig bent. Nee dus. Zo wordt die maag niet kleiner.
Nou wist mijn gezonde verstand dit al lang, maar het waarom van mijn waarheden waren volkomen gevoelsmatig. De meneer van het boek lichtte dat wel leuk toe. Bijvoorbeeld: 1 biertje per dag maakt een mens in 10 jaar tijd 6 kilo zwaarder. Ja Gerard, daar ga je met al die flessen Hefenweisse gedurende al die jaren (dit is even een onderonsje met Gerard, sorry). En: als apen twee eettafels krijgen aangeboden, één met hun favoriete voer en één met voedsel met heel veel kleuren, dan gaan ze naar de tafel met de kleuren, want onze hersenstam zegt, dat we gevarieerd moeten eten. Dat geldt alleen niet voor de M&M's en die hebben vooral kleurtjes om die reden. Uit een schaaltje met die snoepjes in 3 kleuren wordt vele malen minder gegeten dan uit het schaaltje met 10 kleuren.
Hoe meer cola-varianten er in de supermarkt worden aangeboden, hoe sneller iemand een fles cola zal kopen. Op kinderhoogte staan in de supermarkt de kinderkoekjes met kleurige verpakkingen, zodat ieder kind bij mamma kan gaan leuren om de lachebekjes of de scheurbuikjes. Ga dus maar zonder kinderen winkelen!
Uit grote verpakkingen chips en snoepjes wordt meer gegeten dan uit kleine. We gaan doorgaans tot op de bodem. Uit een grote verpakking M&M's eten we gemiddeld 50 stuks meer, dan uit de kleine verpakking. Een bord vol eten, eten we helemaal leeg, want zo hoort het.
Maar wat moet je nou doen om af te vallen? Simpel: men neme een klein bord en schept hierop het voedsel dat men wil eten. Omdat het bord klein is, lijkt de hoeveelheid eten groter. Zet geen pannen op tafel, want nogmaals opscheppen is uit den boze. Drink water, koffie zonder suiker, thee zonder suiker of karnemelk (0% vet). Géén sappen, want daar zit ook suiker in, jawel! Neem in plaats daarvan gewoon een vrucht met vruchtvlees, want dat wordt door het lichaam wel herkent als voedsel. En vooral: doe niet alles tegelijkertijd. Stap bijvoorbeeld af van calorie rijke dranken, maar blijf hetzelfde eten en zie wat het effect over een langere periode is. Zo wen je aan een beetje ander gedrag, zonder dat het er als een zwaar dieet in hakt. Levert dat nog te weinig op, dan zet je pas veel later een volgende stap. Als je jaren lang te dik bent, dan kan je er best 5 jaar over doen, om je gewoonten te veranderen, langzaamaan, stap voor stap.
En voor wie nu nog niet te dik is: met de jaren komen vaak ook de kilo's. Ineens realiseer je je, dat een broek te strak zit. Doe er dan meteen wat aan. Een paar weken op je eetgewoonten letten is dan vaak al genoeg, om die broek weer aan te kunnen. Het bespaart je situaties, waarin je 10 kilo of meer moet afvallen, omdat het ineens niet meer alleen voelbaar, maar ook zichtbaar is.
 |
| Moeke |
Sinds mijn trouwen in 2010 (en veilig onder de pannen) kwam ik 9 kilo aan (60 -> 69). Dat was bijzonder praktisch voor mijn dochters, die al mijn te strakke kleding overnamen, maar voor mij daarom onaangenaam kostbaar. Mijn oplossing kwam in de vorm van wijde kleding en (pof)broeken met een rekrand. Daar paste mijn buik altijd in en bovendien zag je hem niet. 'Je krijgt een moeke-lijf,' bekritiseerde mijn dochters me, maar mensen van mijn leeftijd vonden dat ik er veel gezonder uitzag. Ja, ja! Dan maar geen gezond uiterlijk, dacht ik in augustus. Ik schafte mijn lekkere sapjes en glazen Carvan Cevitam af en drink sindsdien alleen nog water (+ koffie, thee), melk, karnemelk en witte wijn (dat kan ik nou eenmaal niet laten). En ik schep 's avonds iets minder op. Ik eet de helft van de pistachenoten en snoep niet met mijn ongelofelijke zoetekauw Ernst mee (pak stroopwafels, flessen cola, drie klontjes in de koffie, twee in de thee, pepernoten, schuimpjes, hartjes, noem maar op). Voor het slapen gaan een appel, dat ligt lekker zwaar. Het gaat me allemaal gemakkelijk af, maar dat komt vooral omdat ik niet ontbijt. Als ik om 8 uur 's morgens een wasa zou nemen, dan blijf ik de hele dag door eten. Ik eet er al mijn hele leven twee rond het middaguur en dan houd ik het prima uit tot de avondmaaltijd. Mijn lichaam vraagt helemaal niet om eten gedurende de dag. Een mens moet ook leren, om met een lege maag te functioneren.
Het is dus helemaal niet zo, dat ik geen aanleg heb, zelfs niet met die verbouwde maag, om dik te worden, maar ik wil gewoon niet dik worden. Ik vind vetrollen afschuwelijk en als ik een trap op moet, moet ik dat allemaal maar meezeulen. Ik stel grenzen: tot zover en niet verder. Daarom ben ik nooit boven de 70 kilo uitgekomen. Ik krijg wel eens een verwonderde blik: 'Hoezo, jij aan de lijn?' Dan kan ik toch niet anders dan antwoorden, dat ik er ook wat voor moet doen.
Eet mij lijkt me een geweldig boek voor wie wil weten wat zijn of haar hersenen bezielt om te eten zoals je eet. Geschreven door Ronald Veldhuizen en Asha ten Broeke. Ik ben inmiddels weer 62 kilo en hou de 18 euro nog maar even in mijn zak. Bovendien zou ik het niemand als cadeau durven geven. Eigenlijk wel jammer, want het lijkt me razend interessant.
No comments:
Post a Comment