Eeuwige discussie: de hoofddoek!

(geschreven 16 maart 2011)

Hè ja! In de IJmuider weer wat reacties op 'de hoofddoek'. Wat maken we ons toch druk over een lapje stof. In mijn jeugd, die in 1958 begon, was er een ander probleem: het verminderen van de lapjes stof die ons lichaam bedekten: Bikini's die steeds kleiner werden, rokken die steeds korter werden en hoofddoeken, die niet meer werden gedragen bij het bezoek aan kerken. Schandalig!
        Vervolgens kwam er een periode, dat niemand zich over iets drukmaakte: alles kon en aan wat iemand zich durfde te permitteren konden we aflezen hoe deze persoon in het leven stond, van behoudend tot progressief. Was Nederland niet het land, waar we grenzen al vrij vroeg verlegden, vooral ten behoeve van de vrijheid van het individu? Weet u nog? Sleutelbossen, met kruizen en peace-tekens als ketting om je hals, broeken met opgenaaide lappen...alles kon. Zo ging ik naar school met een lange rok en klompen. En met een boerenzakdoek om mijn hoofd. Niemand die erover viel.

        Was die hoofddoek anders dan die van de huidige moslimmeisjes? Nee! Het was een hoofddoek, punt uit. Het was voor mij een uiting van waar ik voor stond, wat ik was. Ik was een ander mens, dan dat meisje met het nette twinsetje, dat vaak uit een gelovig gezin kwam. En misschien wilde dat meisje met dat nette twinsetje ook wel mijn kleding aan, maar mocht dat niet van haar ouders? Wie maakte zich daarover druk? Wat kan het mij schelen of een moslimmeisje verplicht of vrijwillig een hoofddoek draagt? Niets. Zowel autochtone als alochtone ouders leggen hun kinderen hun wil op, tot het moment dat zij hun macht niet meer kunnen uitoefenen en het kind zijn eigen weg gaat. Nederland biedt genoeg mogelijkheden om ook als moslim meisje je te distantiëren van je achtergrond, als je dat wilt. Maar velen hebben daar helemaal geen behoefte aan. Sterker nog, zij identificeren zich bewust met hun geloofsgenoten.

        De kranten staan niet dagelijks bol van kinderen uit de Gereformeerde Gemeenten, die vaccinaties worden onthouden of kinderen die omwille van het geloof geen bloedtransfusie mogen hebben. Een hoofddoek is vergeleken bij dergelijke praktijken een grapje. Waarom staan die kranten dan wel vol van de hoofddoek? Omdat wij daaraan kunnen zien, dat iemand moslim is? So what? Aan iemand met een kruisje om kan ik zien dat hij christelijk is en iemand met een keppeltje, dat hij joods is. Daarom maakt niemand zich druk. Hoeveel 'vrijheid' hebben streng christelijke of joodse kinderen? Een paar dagen geleden nog was er ´een wandeling´ op de televisie met een van oorsprong Jehova´s Getuige. Haar zus werd toen ze jong was geexcommuniceerd omdat ze een vriendje had.

        De bewering, dat het dragen van een hoofddoek niet vrijwillig is komt overeen met de bewering, dat alle jongeren op de EO jongerendag daar verplicht staan te zingen over God. Misschien moeten we er toch maar eens aan geloven, dat mensen verschillend zijn, andere behoeften hebben, anders denken, anders geloven. En dan nog iets! Waarom denkt de vrijzinnige Nederlander dat beperkingen, voortkomend uit een geloof, a priori slecht zijn? Wat is er verkeerd aan een behoudende levensinstelling? Ik denk niet dat een meisje (en dat zijn er legio) met een blote buik en piercing, die op haar dertiende al kotsend van de alcohol de kroeg uitkomt beter af is dan een meisje met een hoofddoek, die geen alcohol mag drinken en om 8 uur thuis moet zijn.

        De excessen, die in alle rangen en standen van de gemeenschap voorkomen, mogen nooit een drijfveer zijn om een hele groep over een kam te scheren. Heb respect voor elkaar, ook al begrijp je niets van elkaars beweegredenen.