Ai Weiwei, een nieuwe bami hap?

"Dat stond laatst nog in de krant," zei ik tegen een verpleegkundige over iets op haar vakgebied. Weet begod niet meer wat, maar dat doet er niet toe. De intelligent ogende, frisse, jonge, blonde vrouw draaide zich naar me toe en antwoordde: "Ik lees nooit kranten. Daar staat zoveel narigheid in." Het was niet het moment om haar te antwoorden. Uit Ernsts voorhoofd werd een stukje huid verwijderd en ik werd geacht me daarop te concentreren. Je weet maar nooit, mannen vallen zo flauw!
        Zo'n antwoord speelt daarna nog uren door mijn hoofd. In kranten staat een boel narigheid, dat ben ik met haar eens. In kranten staat ook een boel onzin, mede afhankelijk van welke krant je leest, maar iedere krant bevat toch vooral informatie. Of die leuk of niet leuk is doet er niet toe. Zonder die informatie zit ik in een gesprek al snel met mijn mond vol tanden. Ik zie het al voor me: Arabische Lente, is die warm? Tristan van de Vlis, bij welke club speelt die? Ai Weiwei, een nieuwe bami hap?
        Zo zou ik het leven niet door kunnen. Zelfs met die kranten mis ik nog veel en moet dan als een dwaas afhaken, maar dat overkomt iedereen...behalve de zot die denkt alles te weten. Zo'n zot liep ik een paar maanden geleden tegen het enorme lijf. Diëtiste nota bene. Zij verzamelde artikelen voor een kankerpatiënten magazine, met een enorme voorkeur voor artikelen over voeding. Dat lag voor de hand.
        Haar verse inbreng: 'Engelse broccoli met heel veel antioxidanten'. Ik meende in de afgelopen jaren toch regelmatig artikelen te hebben gelezen over de vraag, of al die antioxidanten wel doen wat ze zeggen te doen, namelijk kanker tegengaan. Een onderzoek van een half uur op internet gaf duidelijkheid. Die antioxidanten, op kweek ergens in Californië, maakten juist kankercellen, in plaats van ze af te breken. Ook dat onderzoek, in die specifieke situatie, zei niet veel, maar het leerde wel dat je niet zomaar dit soort voedingsadviezen de wereld in kan gooien. Zeker niet als het gaat om mensen met darmkanker. En dus zei ik haar, dat een disclaimer wel terecht zou zijn. Dat weigerde ze, want het bericht kwam uit betrouwbare bron.
        Betrouwbare bronnen bestaan sinds Diederik Stapel niet meer. Voor wie geen kranten leest: een sociaal psycholoog, o.a. verbonden aan het Radboud Ziekenhuis, die sinds 2002 al zijn onderzoeksresultaten uit de duim heeft gezogen. Zo zijn vleeseters niet bewezen agressiever dan vegetariërs, ondanks zijn beweringen. Ja rustig maar, hij is ontslagen.
        Het lezen van kranten heeft zin, ondanks het feit, dat informatie vaak niet helemaal klopt of helemaal niet klopt, dat het gekleurd is of overdreven. Het is de start van kennis waarmee je, als je écht wilt weten hoe de vork in de steel zit, verder kan zoeken in andere media. Dat geldt ook voor artikelen over de Velsense politiek. Als je écht wilt weten hoe het zit, ga dan zelf naar een raadsvergadering, want als ik de artikelen lees vraag ik me altijd af "Was ik daar zelf wel bij?"

geen nieuwe bami hap