Kato heeft iets gehoord en springt dan getrouw met een mauw op bed. Ik aai haar kort en nestel me weer in mijn holletje van Tempur. Weer wordt een neus opgehaald, maar nu gaat de adem ook weer pruttelend naar buiten. Dan komt Babe, een lief big dat zacht knorrend van zijn slaap geniet. Maar Babe wordt rap ouder, terwijl ik geniet van de perfecte temperatuur van mijn dek. Het varkentje beweegt wat en ik hoop dat die beweging 180 graden omvat, want op de andere zij maakt hij nooit geluid. Helaas. Het varkentje ligt nu op zijn rug en groeit onmiddellijk uit tot een volwassen zwijn.
Kato is blij en zit hard spinnend op mijn kussen. Haar scherpe nagels blijven bij iedere melkslag even aan de stof van het sloop hangen, als een gestaag tikkend klokje direct naast mijn oor. Ik beweeg mijn voeten naar een wat koeler plekje aan de zijkant van het matras. Kato neemt een verandering in de ademhaling van het immer ronkende zwijn waar en springt vanaf mijn kussen met een harde plof tussen mij en het beest in. Hij wordt wakker en zegt iets, maar als ik vraag wat, ronkt hij alweer verder.
Dan moet ik plassen. Het is koud in huis en als een vlucht ren ik op en neer toilet. Kato rent mauwend mee en doet me bijna struikelen. Terug onder de dekens, draait mijn varken weer 90 graden de verkeerde kant op en fixeert mijn lichaam met een arm om me heen, nog voor ik een prettige houding aan heb kunnen nemen. Hij fluistert even 'hoi Kato', die nu mauwend op ons zit.
Het is kwart over vijf. Misschien zijn de dieren inmiddels stil, dus ik ga het nog even proberen. Slapen, bedoel ik.
No comments:
Post a Comment