Koning Pils

Bij het zien van een juichende, aansporende koning in Sotsji kreeg ik kriebel. Mensen die dat fanatieke gedrag vertonen, behoren niet tot mijn soort. Mijn soort vindt sport soms ook leuk, maar die heeft een grens ten aanzien van de uiting van haar enthousiasme. Die schreeuwt niet, balt haar vuisten niet, maar toont op bescheiden wijze, dat ze de prestatie van de sporter of sportploeg geweldig vindt. Wij behoren niet tot de massa hossers, maar tot de mensen, die de sport als een aardig onderdeel zien van de rest van het leven. Voor ons is een goed boek eerder iets om over 'uit je dak' te gaan, dan een nanoseconde eerder dan een ander met een schaats over een streep te glijden. Er zijn echt interessantere zaken in het leven. Wij hebben een ontwikkeling doorgemaakt  en gedragen ons niet meer als het publiek, dat in het Colosseum naar 'spelen' zat te kijken.
   De Spelen in Sotsji zijn al zwaar omstreden. Veertig miljard kosten ze. Geld dat de arme Rus hard kon gebruiken voor sociale voorzieningen, om niet dood te vriezen in de winter. Dan de wet tegen uiting van homofilie, het omgaan met de Greenpeace-actievoerders, het opsluiten van Pussy Riot leden, kortom de mensenrechten... genoeg om Poetin geen hand te schudden, laat staan hem te omhelzen, en zeker genoeg om als koning het klinken met hem over te slaan. Maar alle kritieken lijken in rook op te gaan, als de grote leider der Russen het Holland-house betreedt. Dan komt er in de Nederlander weer die eeuwige aanbidding van beroemdheden naar boven. Die aanbidding begint al op niveau BNer en alles wat daarboven uittorent is helemaal zaligmakend: "Ik heb Poetin een handje geschud", en dan maar te hopen dat hij na de toiletgang zijn handen heeft gewassen.
   Toen ik mijn koning daar zo zag, hossend in het oranje, zag ik geen koning meer, maar een doodgewone burger en dan niet eens van het soort, dat zich een beetje weet in te houden. Hij is daar als koning, onderdeel van de officiële afvaardiging van Nederland. Ook al zo omstreden. Als Wilders mee was gegaan, had die direct "Doe effe normaal man!" tegen hem gezegd. En om die mogelijkheid draait het hier. Als koning dien je respect af te dwingen. Dat respect dient hij niet los te peuteren met populair gedrag, waardoor 'het volk' zich weerspiegeld ziet in de gezellige vent, 'Koning Pils' zo u wilt, maar op het niveau dat een koning betaamt. Daarbij hoort een mate van terughoudendheid, een eruditie, wijsheid en waardigheid. Een koning is er niet voor de lol, maar om een taak te vervullen en dan willen ik en mijn soort mensen een man zien, die zijn rol waardig is en geen hossende kwibus.