De Zwarte Kat

Maandagavond. Veel mensen bij elkaar in de Theeschenkerij in Velserbeek. Mensen die bij elkaar horen en dus in veel gevallen niet bij elkaar passen, zoals een echte familie. Leuke mensen dus, maar ook 'die anderen', mensen die zo anders zijn, dat je geen onderwerp van gesprek kan vinden of niet zou weten hoe je ze moet benaderen. Het lijkt op een natuurlijke selectie. Ik weet niet waarom ik met de één een heel leuk contact heb en met de andere helemaal geen. Zolang ik geen contact heb kan ik ook niet beoordelen of het leuke mensen zijn of niet.

        Als de meeste mensen zijn verdwenen ontwaar ik een zwarte kat. Ik hurk en houd mijn hand op aaihoogte, maar ze komt niet naar me toe. Dan maak ik een 'tsj' geluidje met mijn tong en direct komt ze in kaarsrechte lijn op mij af. Ik aai haar en ze kopt lief terug, draait iets klungelig om en geeft me nog meer kopjes. De eigenaresse van de Theeschenkerij zegt, dat ze hier eigenlijk niet mag komen. Te gevaarlijk met al die mensen. Ze is blind. En inderdaad, haar ogen zitten dicht.

        De zwarte kat is een half jaar oud, van oorsprong Grieks en hier geopereerd aan haar ogen, die voortdurend waren ontstoken. Er was niets meer aan te doen en zo moest ze dus verder in het duister.
        Ze springt op de bar, loopt op het randje naar de ander kant, zonder ook maar iets te raken. Het is een wonder, dat dit beestje in zo korte tijd al zo behendig is geworden met haar handicap. Gaat ze op de kattenbak? Nee, ze gaat gewoon naar buiten en rent achter vogels aan en al het andere dat ze hoort. Ik weet niet wie ik met meer bewondering moet bekijken, de kat of haar bazin. Ze had ook kunnen kiezen om het beestje in te laten slapen, maar ze koos de moeilijkste weg. Dat is nobel en moedig.

        De natuurlijke selectie zou deze kat waarschijnlijk een gruwelijke dood hebben laten sterven, maar de Theedame wist dat te voorkomen. Mijn natuurlijke selectie werkt ook weer volop. Ik ga zeker eerdaags met Lina van een high tea genieten in Velserbeek, want ik ben gek op dierenvrienden, maar altijd nog het meest op dieren zelf. Ze zijn zo ongecompliceerd.