Een braaf burger prikt papiertjes van het gras en stopt ze in een zak. Nog niet zo lang geleden zat hij achter zijn laptop en stuurde de BTW aangifte van zijn eigen bedrijf naar de belastingdienst. Hij maakt deel uit van de participatiemaatschappij, die in het leven werd geroepen door een handvol politici. Banken vielen om en namen onze economie mee in hun val. En ook deze papiertjesprikker, die zijn uitkering waardig is. Nederland telt 400.000 papiertjesprikkers. Ondertussen houdt een kabinet de stofzuiger boven het land en alles wat los zit verdwijnt, soms met hardnekkige tegenstribbeling, in de zak van de overheid. Er zijn nog te weinig papiertjesprikkers.
De effecten van de grote schoonmaak mogen niet zichtbaar worden, dus verplaatst de verantwoordelijkheid. Alles wat eerdaags misgaat zal te wijten zijn aan deze grote verhuizing, de decentralisatie. Er worden kaders aangegeven, waar mensen binnen passen. Mensen die niet passen zoeken naar een uitgestoken hand. Ze staan alleen en wachten op u.
De nieuwe tijd is aangebroken. U wordt model burger, of u het wilt of niet. Aan de keukentafel van uw buurvrouw is besloten, dat u voortaan haar boodschappen doet. U heeft verplichtingen ten aanzien van uw buren of familie en die kunt u niet langer negeren, want de overheid heeft besloten dat u veel meer kunt doen dan u tot nu toe deed. Er is geen plaats meer voor individualiteit, voor alleen uw eigen problemen. U wordt geacht zich ook die van uw buren aan te trekken en die op te lossen. U gedraagt zich tot nu toe niet sociaal, maar daar is echt geen geld meer voor. U zult voortaan het papier ruimen dat een ander achterliet, want u bent mede verantwoordelijk voor het schone grasveld, ook al komt u daar normaal nooit.
Niet langer u, maar de participatiewet bepaalt, dat u vrijwilliger bent. U conformeert zich vrijwillig aan de eisen die u worden gesteld en kunt zich vrijwillig laten zuiveren, indien u weigert: drie maanden vasten, eventueel met behulp van een natuurgenezer als uw verzekering hem dekt. Uw moraal is die van ons en onze moraal is die van u. Wij zijn in het Nieuwe Victoriaanse Tijdperk beland, waarin u alle mogelijkheid heeft uzelf te zijn, zolang u dat doet achter uw voordeur met gesloten gordijnen. U geeft geen zichtbare uiting aan uw ongenoegen, niet over het drank- en rookverbod voor uw kinderen, niet over de verplichte boodschappen die u voor uw buurvrouw doet en niet over het huishoudelijke werk, dat u van uw partner moest overnemen, omdat huishoudelijke hulp een luxe is. U klaagt niet over uw dagreis naar het goede ziekenhuis, de eigen bijdrage voor uw medicijnen en u zult niet zeuren over de helm, die u tijdens het fietsen hindert. U mag op zondag breien, als u tijd heeft, maar dan alleen in de achterkamer, absoluut niet in de erker.
'Het is verkeerd om te leven onder dwang. Maar leven onder dwang, daar is niemand toe gedwongen' (Epicurus). Dat doet u in Nederland geheel vrijwillig.
No comments:
Post a Comment